Klaskanie pod wodą fok szarych, podczas sezonu lęgowego, uchwycił na nagraniu Ben Burville, biolog morski. Nie było to łatwe zadanie.
Dźwięki odgrywają kluczową rolę w życiu ssaków morskich, które komunikują się ze sobą przede wszystkim wokalnie. Poszczególne gatunki wykształciły swoje własne "języki". Istotną rolę w porozumiewaniu się odgrywają również sygnały niegłosowe, takie jak uderzanie płetwami bądź ogonem o powierzchnię wody. Jednak foki potrafią robić coś jeszcze - klaszczą pod wodą.
Ben Burville, biolog morski i nurek, od lat słyszał klaskanie podczas nurkowania w okolicy pływających fok szarych w sezonie lęgowym. Podobne odgłosy odnotowali również inni badacze używający podwodnych mikrofonów. Jednak dopiero Burville udowodnił, że dźwięki, które słyszał on i inni badacze, wydają klaszczące foki szare. Nagranie pojawiło się na łamach magazynu "Marine Mammal Science".
Dlaczego foki szare klaszczą?
Gdy biolog morski zobaczył samca klaszczącego płetwami, w końcu udało mu się zidentyfikować prawdziwe źródło dźwięku, jednak nie zdążył tego momentu nagrać. Dopiero w październiku 2017 uchwycił podobne zachowania fok w pobliżu Wysp Farne w Wielkiej Brytanii.
Odkrycie może nie wydawać się tak zaskakujące, w końcu foki słyną z tego, że klaszczą w ogrodach zoologicznych i akwariach. Istnieje jednak zasadnicza różnica: zwierzęta w niewoli (zwykle foki lub lwy morskie) zostały tego wyuczone, a foki szare robią to na wolności i z własnej woli.
Zazwyczaj klaszczą samce, rzadziej samice. W zależności od kontekstu sygnały te mogą pomóc odeprzeć konkurentów i/lub przyciągnąć potencjalnych partnerów. Naukowcy uważają, że foki szare wykształciły w sobie nawyk klaskania, aby lepiej porozumiewać się pod wodą.
Niewerbalne sposoby komunikacji naukowcy opisali również u innych zwierząt, na przykład goryli. Samce goryli biją się w klatkę piersiową, co może nieść dwie wiadomości: "Jestem silny, trzymaj się z dala" lub "Jestem silny, moje geny są dobre".
Biologia gatunku
Foka szara (Halichoerus grypus) lub też szarytka morska to gatunek drapieżnego ssaka morskiego z rodziny fokowatych. Zwierzęta te prowadzą wodno-lądowy tryb życia. Ich ciało jest wrzecionowate, zwężające się ku tyłowi. W wodzie foki poruszają się dzięki silnemu tułowiowi oraz tylnym płetwom, zaś przednie pełnią funkcję sterów. Natomiast na lądzie używają przednich płetw i mięśni brzusznych, co przypomina "pełzanie". Ssaki te nie mają małżowin usznych. Odróżnia je to od uchatkowatych, z którymi bywają mylone.
Autor: anw/aw / Źródło: Marine Mammal Science, Sciencealert
Źródło zdjęcia głównego: Dr Ben Burville, Newcastle University