Soplówka jeżowata, inaczej: lwia grzywa, to jadalny grzyb o leczniczych właściwościach. W naturze soplówka jest spotykana bardzo rzadko i jest pod ścisłą ochroną, można jednak uprawiać ją tak jak boczniaki. Soplówka jeżowata jest stosowana pomocniczo w leczeniu m.in. schorzeń układu nerwowego, cukrzycy, wrzodów żołądka.
● Soplówka jeżowata (Hericium erinaceus) to grzyb jadalny, nazywany też grzywą lwa. ● Soplówka jeżowata ma właściwości prozdrowotne, udokumentowane szeregiem badań naukowych. ● Stosowany w medycynie chińskiej od wieków, hericium ma korzystny wpływ na działanie układu nerwowego, pokarmowego, odpornościowego. ● W Polsce soplówka jeżowata występuje bardzo rzadko i jest objęta ścisłą ochroną gatunkową.
Soplówka jeżowata - co to za grzyb?
Soplówka jeżowata (Hericium erinaceus) to rzadki grzyb jadalny, nazywany też grzywą lwa, należący do rodziny soplówkowatych (Hericiaceae). W Polsce i w 13 innych europejskich krajach soplówka jeżowata jest pod ścisłą ochroną gatunkową. Rośnie na żywych drzewach liściastych (głównie bukach) lub na ich martwym drewnie i uważana jest za pasożyta. Ze względu na swoje prozdrowotne właściwości soplówka jeżowata jest wykorzystywana od wielu wieków w medycynie chińskiej. Znajduje się w suplementach diety i innych preparatach leczniczych. Uprawiana jest też komercyjnie i amatorsko.
Jak wygląda soplówka jeżowata?
Swoją nazwę, także tą potoczną (lwia grzywa), soplówka jeżowata zawdzięcza charakterystycznemu wyglądowi. Przypomina kępkę zwisających kolców lub włosów. Mogą mieć od dwóch do sześciu centymetrów długości, a cały grzyb soplówki - od pięciu do 25 cm. Soplówka jeżowata w młodości ma kremowobiały kolor, który wraz z upływem czasu przechodzi w ochrę.
Hericium - występowanie
Soplówka jeżowata jest jednym z 33 rzadkich gatunków grzybów wielkoowocnikowych w Europie. W latach 1951-2014 w Polsce soplówkę znaleziono tylko 23 razy i każde stanowisko jej występowania zostało skrzętnie odnotowane. Soplówkę jeżowatą znaleziono m.in. na Śląsku, w Bieszczadach, Wielkopolsce, na Pomorzu, na Warmii i Mazurach. Ponad połowa znalezionych okazów soplówki rosła na martwych pniach drzew leżących na ziemi, a ok. 30 proc. na żywych drzewach. W niemal 80 proc. były to buki, pozostałe - dęby. Najwięcej grzybów znaleziono od września do listopada.
Soplówka jeżowata - właściwości
Soplówka jeżowata swoje właściwości zawdzięcza zawartości substancji bioaktywnych. Są to m.in.: 13 rodzajów erinacyn, które stymulują produkcję komórek nerwowych, poprawiając pracę mózgu, koncentrację i pamięć. Hericium zawiera także hericenon (kwasy występujące wyłącznie w soplówce), podstawowe aminokwasy, polisacharydy i minerały: potas, selen, german, żelazo, cynk.
Soplówka jeżowata m.in.: - ma właściwości przeciwbakteryjne, - obniża ciśnienie tętnicze krwi, - przyspiesza gojenie ran, - wspomaga pracę układu nerwowego, pokarmowego i odpornościowego.
Soplówka jeżowata - działanie
Soplówka jeżowata zawiera substancje bioaktywne m.in. o działaniu przeciwnowotworowym oraz łagodzącym objawy i skutki chorób Parkinsona i Alzheimera. Działanie soplówki jeżowatej:
układ nerwowy. Wspomaga produkcję komórek nerwowych i funkcjonowanie mózgu. Stosowana jest jako terapia wspomagająca w leczeniu chorób układu nerwowego, w tym stwardnienia rozsianego oraz wspomnianych już chorób Parkinsona i Alzheimera, ponieważ ma działanie poprawiające pamięć i koncentrację oraz usprawniające procesy myślowe.
układ pokarmowy. Soplówka jeżowata działa ochronnie na wątrobę, jelita i żołądek. Chroni błonę śluzową żołądka przed uszkodzeniami oraz wrzodami żołądka. W przeprowadzonym w 2013 roku w Chinach badaniu zaobserwowano również, że ekstrakt z soplówki zmniejszał rozmiary wrzodów u szczurów.
układ immunologiczny. Podnosi odporność, wspierając produkcję interferonów, a co za tym idzie: białych krwinek.
problemy psychiczne. Soplówka stosowana jest także jako wsparcie terapii w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych, problemów ze snem, nerwicy, przewlekłego stresu.
układ krwionośny. Hericium zmniejsza ryzyko wystąpienia miażdżycy, obniża poziom złego cholesterolu we krwi.
Nie odnotowano przeciwwskazań i skutków ubocznych przyjmowania heircium przez okres do 16 tygodni i taki czas jest rekomendowany dla osób przyjmujących suplementy z soplówką jeżowatą.
Soplówka jeżowata - uprawa
Naturalnie występującej soplówki jeżowatej nie wolno zbierać, jednak można ten grzyb uprawiać. W internecie można zakupić grzybnię, którą umieszcza się w wywierconych w pniu drzewa liściastego otworach. Można też uprawiać soplówkę w trocinach. Uprawę soplówki jeżowatej prowadzi się tak jak uprawę boczniaków. Jest wrażliwa na złe warunki atmosferyczne, dlatego uprawa hericium w trocinach daje lepsze efekty.
Soplówka jeżowata - jak jeść grzyby lwia grzywa?
Grzyb soplówka ma delikatny słodkawy smak, porównywany do smaku mięsa z kraba. Wystarczy pokroić ją na plastry i usmażyć jak kotlet w panierce lub jak stek na patelni grillowej. Można ją też dodawać do zup i gulaszy.
Źródła: Wong JY i in.. Gastroprotective Effects of Lion's Mane Mushroom Hericium erinaceus (Bull.:Fr.) Pers. (Aphyllophoromycetideae) Extract against Ethanol-Induced Ulcer in Rats. Evid Based Complement Alternat Med. 2013; Sikora A. i Neubauer G. Nowe stanowiska i występowanie soplówki jeżowatej Hericium erinaceus w Polsce. [New sites and occurrence of the Bearded Tooth Hericium erinaceus in Poland]. Chrońmy Przyrodę Ojczystą. 2015.
Źródło: tvnmeteo.pl
Źródło zdjęcia głównego: Shutterstock