"Diabelska" kometa zmierza w kierunku Ziemi

Kometa oznaczona jako 12/Pons-Brooks to kometa kriowulkaniczna. Kiedy na skutek promieniowania słonecznego jej wnętrze się ogrzewa, dochodzi do wzrostu ciśnienia, po którym ma miejsce gwałtowna eksplozja. W wyniku wybuchu w przestrzeń kosmiczną wyrzucana jest mieszanka lodu, pyłu i gazu. Wydostaje się ona przez pęknięcia w skorupie jądra.

Brytyjskie Stowarzyszenie Astronomiczne (BAA) poinformowało o wykryciu 5 października dużego wybuchu po tym, jak kometa stała się wyjątkowo jasna. W ciągu kolejnych kilku dni obłok gazu i pyłu otaczający jądro komety zajął jeszcze większy obszar, tworząc kształt przypominający rogi. To druga taka sytuacja zaobserwowana w ciągu ostatnich czterech miesięcy.

W związku z charakterystycznym wzorem, w jaki układa się chmura z pyłu i gazu, 12/Pons-Brooks bywa nazywana "diabelską kometą". Jak powiedział Richard Miles, astronom z BAA, kształt ten wynika prawdopodobnie z nieregularności w jądrze komety.

12P/Pons-Brooks, należąca do krótkookresowych komet typu Halleya, okrąża Słońce raz na 71 lat. Podczas swojej obecnej podróży najbliżej Słońca znajdzie się 21 kwietnia następnego roku, a punkt najbliższy Ziemi osiągnie w czerwcu - informuje magazyn "Astronomy". Może być widoczna wtedy gołym okiem. Ponownie "diabelska kometa" zbliży się do Ziemi w 2095 r.

Na powierzchni zbliżającej się do nas komety mogą występować kolejne gwałtowne eksplozje, ponieważ będzie na nią oddziaływać coraz większa ilość promieniowania słonecznego.

Poprzednim razem do wybuchu na komecie doszło 20 lipca. Wówczas obłok gazu i pyłu, określany jako koma lub głowa komety, osiągnął średnicę około 230 tysięcy kilometrów, czyli był około siedem tysięcy razy szerszy niż jądro komety. Według BAA erupcja w tym miesiącu była dwa razy silniejsza, ale nie jest jasne, jak szeroka była koma.

Kometa została odkryta w 1812 r. Dokonali tego astronomowie Jean-Louis Pons i William Robert Brooks. Jej oficjalna nazwa pochodzi więc od nazwisk odkrywców.