Lotniskowiec Sao Paulo zatopiony. Wbrew ostrzeżeniom ekologów

Brazylijska marynarka wojenna podała, że lotniskowiec został zatopiony podczas "zaplanowanego i kontrolowanego zatonięcia" późnym wieczorem w piątek. Jak dodano, zrobiono to po to, aby Brazylia mogła uniknąć "strat logistycznych, operacyjnych, środowiskowych i ekonomicznych". Wcześniej marynarka informowała, że okręt nabiera wody i grozi mu zatonięcie. W związku z tym brazylijskie porty odmówiły mu prawa przybicia do brzegu.

Wcześniej liczący 32 tysiące ton lotniskowiec Sao Paulo został odholowany do Europy, ale nie przedostał się przez Cieśninę Gibraltarską i został zawrócony przez Atlantyk po tym, jak Turcja uznała, że stanowi zagrożenie dla środowiska.

Pomimo prośby minister środowiska Mariny Silvy, by nie zatapiać lotniskowca, marynarka wojenna stwierdziła, że nie ma innego wyjścia, jak tylko zatopić jednostkę w wyłącznej strefie ekonomicznej Brazylii na głębokości około 5 tysięcy metrów w odległości około 350 kilometrów od brzegu. Brazylijskie wojsko przekonywało wcześniej, że miejsce to znajduje się z dala od obszarów chronionych i jest wolne od podmorskich kabli komunikacyjnych.

Wcześniej, w latach 1963-2000, lotniskowiec służył francuskiej marynarce wojennej, był zdolny do transportowania na pokładzie 40 samolotów.

Organizacja Greenpeace zwróciła się do rządu brazylijskiego o powstrzymanie zatopienia, twierdząc, że jest to toksyczne z powodu niebezpiecznych materiałów, w tym dziewięciu ton azbestu użytego do budowy części lotniskowca.

"Zatopienie lotniskowca Sao Paulo oznacza wyrzucenie ton azbestu, rtęci, ołowiu i innych wysoce toksycznych substancji do dna morskiego" – podkreśla Greenpeace i oskarża brazylijską marynarkę wojenną o zaniedbanie ochrony oceanów.

Zdaniem Greenpeace zatopienie lotniskowca naruszyło kilka konwencji międzynarodowych - konwencję bazylejską, konwencję londyńską o zapobieganiu zanieczyszczeniu mórz oraz konwencję sztokholmską w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych.

"Brazylijska marynarka wojenna wolała zaszkodzić środowisku i stracić miliony dolarów, niż pozwolić na publiczną inspekcję statku" - uważa Greenpeace, nazywając zatopienie "największym naruszeniem umów dotyczących chemikaliów i odpadów, jakiego kiedykolwiek dopuści się konkretny kraj".

Wcześniej także lokalni prokuratorzy próbowali powstrzymać zatopienie na wodach brazylijskich, powołując się na zagrożenie środowiska, jakie stwarza w związku z tym, że jego poszycie pokrywają tony azbestu. Sędzia federalny odrzucił jednak ich wniosek, argumentując, że marynarka wojenna rozważyła wpływ, jaki to zdarzenie będzie miało na środowisko.

Według cytowanej przez "New York Times" Shipbreaking Platform, organizacji monitorującej, która opowiada się za zrównoważonym recyklingiem, w ciągu ostatniej dekady brazylijskie firmy pozbyły się ponad 50 statków w rejonie Azji Południowej, gdzie przepisy dotyczące obchodzenia się z materiałami toksycznymi są luźniejsze.

- Kilka z tych statków wypłynęło z brazylijskich portów bez przestrzegania międzynarodowych zasad dotyczących transgranicznego przemieszczania niebezpiecznych odpadów - powiedziała Nicola Mulinaris, przedstawicielka Shipbreaking Platform.