Szymon zmarł w wieku 18 lat. Matka zgodziła się na transplantację jego narządów

Szymon miał przed sobą całe życie, a po nagłej śmierci dał to życie innym. - Nie ma dnia, kiedy bym nie płakała. Wczoraj minęły trzy miesiące od jego śmierci i przeżywam to cały czas - mówi matka chłopca, Agnieszka Nowak.

18-letni Szymon z Wrocławia miał w tym roku napisać maturę, ale któregoś listopadowego poranka po prostu się nie obudził. Lekarze próbowali ratować go przez ponad tydzień, nie udało się. - Stało się coś, czego nie byliśmy w stanie przewidzieć. Pękł mu naczyniak w mózgu - wyjaśnia Agnieszka Nowak.

Szymon grał na pianinie, jeździł na rowerze, interesował się Formułą 1. W jego domu rozmawiało się o wszystkim, także o ludzkim ciele i transplantologii. - Czy na temat polityki, czy na temat szkoły, czy na temat Formuły 1 to był jeden z tematów, który w domu poruszaliśmy - opowiada matka chłopca. - Decyzja była później tak oczywista, że nie mieliśmy cienia wątpliwości, że to zrobimy - dodaje.

Od Szymona pobrano narządy do transplantacji. - W momencie, kiedy poinformowaliśmy, że jest śmierć mózgu i że możemy pobrać narządy, nie skończyłem rozmawiać z mamą i przedstawiać aspekty prawne, jak to wygląda w Polsce, mama powiedziała: "tak, chcemy przekazać narządy do transplantacji, by pomóc komuś innemu" - mówi Mateusz Rakowski z Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu.

- Jesteśmy zdziwieni, że nasza decyzja jest odbierana jako coś wyjątkowego. Byliśmy przekonani, że większość Polaków myśli w ten sam sposób - stwierdza Agnieszka Nowak.

Od Szymona oprócz sześciu narządów pobrano także rogówki, skórę, kości i ścięgna. - To wszystko może pomóc około 100 osobom - tłumaczy Mateusz Rakowski.

Poprzez wydanie oświadczenia woli każdy z nas może już teraz zdecydować o tym, co wydarzy się z jego narządami i tkankami po śmierci. - Nie jest to dokument usankcjonowany prawem. To jest dokument, który mówi rodzinie, podpowiada, jaka była nasza wola - wyjaśnia dr Adam Parulski o karteczce z oświadczeniem woli o oddaniu narządów po śmierci. - Rodzina ma jasną sytuację, że chcielibyśmy, aby nasze narządy trafiły po śmierci dla kogoś innego, jeżeli to oczywiście będzie możliwe - dodaje.

Zgodnie z prawem każda zmarła osoba może być potencjalnym dawcą, jeżeli za życia nie zgłosiła sprzeciwu. Za życia warto wyrazić konkretnie naszą zgodę, żeby bliscy nie mieli wątpliwości.

Tak było w przypadku pacjenta z Białegostoku. - Młody człowiek miał w portfelu oświadczenie woli - wspomina koordynatorka regionalna "Poltransplant" dr Karolina Rygasiewicz.

Jego decyzja pomogła pięciu osobom. Serce i płuca poleciały do Zabrza, wątroba została przeszczepiona w Warszawie, a nerki i rogówki w Białymstoku. - Mając już ten dar, staramy się uratować jak najwięcej osób - podkreśla dr Adam Parulski.

Tak też było w przypadku Szymona. Jego mama chce poszerzać świadomość dotyczącą zgody na przekazywanie organów po śmierci. Razem z koordynatorem transplantacyjnym odwiedziła szkołę, do której chodził Szymon.

- Mam nadzieję, że kiedyś minę na ulicy Szymona, przynajmniej kawałek - mówi Agnieszka Nowak. Pozostaje też nadzieja, że uda się przekonać choć jedną osobę do takiego gestu.