Decyzja nieuznawanej Izby SN w sprawie Wąsika. "Postanowienie dotknięte jest wadą nieważności"

W środę do Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych SN wpłynęły przekazane przez marszałka Sejmu Szymona Hołownię odwołania Macieja Wąsika i Mariusza Kamińskiego od decyzji marszałka o wygaszeniu im mandatów. W czwartek przed południem wyznaczony do rozpatrzenia sprawy neosędzia Romuald Dalewski jednoosobowo podjął decyzję o przekazaniu akt sprawy Wąsika do Izby Kontroli Nadzwyczajnej Sądu Najwyższego, wobec której Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził wcześniej, że "nie jest niezawisłym i bezstronnym sądem".

Tego samego dnia nieuznawana izba Sądu Najwyższego uchyliła postanowienie marszałka Sejmu Szymona Hołowni w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu posła Macieja Wąsika. Odwołanie dotyczące Kamińskiego przekazane przez marszałka Sejmu obecnie pozostaje w Izbie Pracy SN.

CZYTAJ WIĘCEJ: Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych uchyliła postanowienie marszałka Sejmu w sprawie Macieja Wąsika

- W mojej ocenie to postanowienie dotknięte jest wadą, wręcz jest dotknięte wadą nieważności, gdyż takie postanowienie mógł wydać jedynie sąd w składzie trzyosobowym, bo taki był ustanowiony do rozpoznania sprawy - ocenił w rozmowie z TVN24 Piotr Prusinowski, prezes Sądu Najwyższego kierujący Izbą Pracy i Ubezpieczeń Społecznych.

Jak dodał, "jeżeli nawet, działając zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego, sąd miałby orzekać jednoosobowo, to wtedy jedynym uprawnionym był pan sędzia Robert Stefanicki jako przewodniczący składu, a nie sędzia sprawozdawca, który takich uprawnień nie posiada".

- Jeżeli Sąd Najwyższy już orzekł w sprawie pana Kamińskiego, no to wtedy po raz drugi nie może w tym wypadku Izba Pracy orzekać. Natomiast jeżeli okaże się, że Sąd Najwyższy w Izbie Pracy stanie na stanowisku, że to orzeczenie nie pochodzi od sądu, no to wtedy ma możliwość dalej rozpoznawania sprawy pana Mariusza Kamińskiego - powiedział Prusinowski.

Podkreślił, że podobny dylemat będzie miał marszałek Sejmu Szymon Hołownia, gdyż "zapewne na podstawie wydanych orzeczeń przez Izbę Kontroli otrzyma odpis tych orzeczeń i będzie musiał podjąć decyzję również, a przynajmniej odnieść się do tego, czy te orzeczenia, które otrzyma, dotyczące obu panów, pochodzą od sądu, czy też od organu, który sądem nie jest".

Do sprawy odniósł się również rzecznik prasowy Sądu Najwyższego sędzia Aleksander Stępkowski. - Ja osobiście orzekałem w sprawie przekazanej mi do Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w składzie jednoosobowym. Tak że tego typu decyzje procesowe, które nie są decyzjami merytorycznymi, mogą być podejmowane również w składzie jednoosobowym. Tak że pod tym względem nie widzę szczególnych problemów procesowych - stwierdził.

Podkreślił, że "jedyną izbą właściwą w tej sprawie jest Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych". Dodał, że "nie ma na to wpływu wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który stwierdza, że Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych nie jest sądem, który może zadać pytanie prejudycjalne na podstawie artykułu 267 traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej". Stwierdził, że "nie jest to materia prawa unijnego".

Stępkowski wyraził opinię, że marszałek Sejmu, przekazując odwołanie złożone na jego ręce przez Macieja Wąsika i Mariusza Kamińskiego do Izby Pracy Sądu Najwyższego, "nadużył władzy, ponieważ nie ma żadnych kompetencji". - Marszałek Sejmu jedynie na mocy ustawy pełni funkcję, można powiedzieć w cudzysłowie, listonosza. To znaczy za jego pośrednictwem jest składane odwołanie od jego postanowienia. Gdzie jest kierowane to postanowienie, to odwołanie leży w decyzji osób składających to odwołanie. I marszałek Sejmu nie ma prawa ingerować w środek zaskarżenia, który składa osoba zainteresowana - przekonywał.

Pytany o zachowanie Dalewskiego, rzecznik SN odparł, że "sędzia Dalewski jako sędzia sprawozdawca badał dopuszczalność, właściwość, od strony formalnej możliwość rozpoznania tego odwołania". - Dokonując tej oceny stwierdził niewłaściwość Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych i przekazał w związku z tym sprawę do Izby właściwej. W związku z czym tutaj nie ma nic nadzwyczajnego, to w ramach kontroli formalnej wszystko się odbyło. Sprawa jest całkowicie niekontrowersyjna - ocenił.

Stępkowski był też pytany, skąd wynikało takie ekspresowe działanie Izby Kontroli Nadzwyczajnej, skoro Izba Pracy miała zająć się nią dopiero 10 stycznia. - To nie jest pytanie do mnie, to jest pytanie do sędziego, który wydał to postanowienie. Natomiast musimy pamiętać, że są to sprawy, w których terminy są niezwykle krótkie - powiedział.

Mówił też, że "w sytuacji, w której prezes Izby Pracy umawia się z szefem gabinetu marszałka Sejmu na pokątne wprowadzenie pism do Sądu Najwyższego, no to rzeczywiście te związki z polityką wydają się być nie tylko niewielkie, ale wręcz ogromne, w mojej osobistej ocenie niedopuszczalne".