"Pragnę być pochowany w ziemi, która stała się bliska mojemu sercu"

Tadeusz Różewicz zmarł 24 kwietnia w wieku 93 lat. W ostatnim czasie chorował. Od kilku lat bardzo rzadko pokazywał się publicznie.

Jego testament został złożony w karpackim muzeum 5 marca 2003 r. Do tej pory treść testamentu znana była jedynie żonie poety - Wiesławie Różewicz. W czwartek, w dniu jego śmierci, dokument został otwarty. Jak podkreśla Zbigniew Kulik, dyrektor Muzeum Sportu i Turystyki w Karpaczu, to oryginał.

Różewicz napisał, że pragnie zostać pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy kościele Wang w Karpaczu Górnym. "Pragnę być pochowany w ziemi, która stała się bliska mojemu sercu, tak jak ziemia gdzie się urodziłem" - zaznaczył.

Msza żałobna w intencji Tadeusza Różewicza odbędzie się w poniedziałek we Wrocławiu, skąd urna z prochami poety przyjedzie do Karpacza i - zgodnie z jego ostatnią wolą - spocznie na małym cmentarzyku przy Kościele Górskim Naszego Zbawiciela, znanym jako Kościół Wang.

Dyrektor Muzeum Sportu i Turystyki dodał, że poeta życzył sobie, aby pogrzeb był bardzo skromny i aby uczestniczyły w nim jedynie najbliższe mu osoby. - Nie chciałby, żeby to była akademia, żeby to były wystąpienia prominentnych osób. (Chciał) żeby to się odbywało bardzo skromnie - mówi Kulik. - Jego prochy zostaną pochowane na tej ziemi, którą tak bardzo ukochał - dodaje.

Różewicz urodził się 9 października 1921 w Radomsku. Gdy wybuchła wojna, jako 18-latek wstąpił do Armii Krajowej, walczył w partyzantce na terenie powiatów radomszczańskiego, opoczyńskiego i częstochowskiego. Jego pseudonim z AK to "Satyr". Po wojnie zdał maturę i zaczął studia na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Debiutował w 1947 r. tomem "Niepokój". Po doświadczeniach wojny, według Różewicza, niemożliwe było uprawianie poezji takiej jak dawniej.

Był jednym z pierwszych poetów, którzy zareagowali na okrucieństwa wojny nie tylko treścią poezji, ale zmianą jej formy, odrzuceniem romantycznego sztafażu, surowym obrazowaniem.

Poza napisaną w 1959 roku "Kartoteką", najsłynniejsze sztuki Różewicza, to m.in. "Białe małżeństwo", "Stara kobieta wysiaduje", "Odejście głodomora", "Pułapka", "Do piachu".

Od 1968 roku Różewicz mieszkał we Wrocławiu, publikował głównie na łamach "Twórczości", "Odry" i "Dialogu". Ostatnia większa publikacja Różewicza - "Kup kota w worku" - ukazała się w 2008 r. To zbiór wierszy i krótkich form prozatorskich.

Różewicz był doktorem honoris causa ośmiu polskich uczelni i laureatem wielu nagród. Otrzymał m.in. Złoty Medal ''Zasłużony Kulturze Gloria Artis'', Nagrodę Literacką im. Władysława Reymonta, a w 2000 r. nagrodę Nike za tomik "Matka odchodzi".

W 1996 r. poeta został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.

Autor: db//rzw / Źródło: tvn24