Terlecki już jako uczeń liceum organizował obchody zakazanego w PRL-u Święta Niepodległości (11 listopada). W 1977 r. - po zamordowaniu przez SB Stanisława Pyjasa - zainicjował akcję protestacyjną łódzkich studentów.

Od września 1980 r. do wprowadzenia stanu wojennego był sekretarzem redakcji pisma związkowego "Solidarność Ziemi Łódzkiej". Pismo redagował m.in. ze Stefanem Niesiołowskim.

W stanie wojennym był internowany. Zwolniony po ok. siedmiu miesiącach, nadal działał w strukturach podziemnych.

Odznaczony przez prezydenta

Od 1990 do 1994 r. zasiadał w łódzkiej radzie miasta. Z listy Konfederacji Polski Niepodległej w latach 1991–1993 sprawował mandat posła na Sejm I kadencji. W 1994 wystąpił z KPN, zajął się prowadzeniem działalności gospodarczej. Był współzałożycielem Towarzystwa Gospodarczego Polska-Ukraina. Zajął się także organizacją Ogólnopolskiego Ruchu Obrony Osób Bezrobotnych.

W 2011 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Autor: mac//kdj / Źródło: Wikipedia