Kierowca nagrał, jak nietrzeźwy pieszy wybiega mu pod koła. Sprawa trwała sześć lat

Kto jest winien, wydawało się oczywiste: pieszy wbiegł na pasy, chociaż miał czerwone światło. Był pod wpływem alkoholu (miał 0,5 promila), kiedy przebiegał przez prawy pas ul. Zachodniej w ścisłym centrum Łodzi. Na lewym został potrącony przez osobową toyotę.

W środku pojazdu była kamera - można zobaczyć, że kierowca miał tylko chwilę na reakcję. Zdążył wcisnąć pedał hamulca i uruchomić klakson. Potem był huk - ciało pieszego uderzyło w przednią szybę, która popękała. Potrącony mężczyzna upadł na ulicę. Nieprzytomny, ze zwichniętym barkiem i poważnymi obrażeniami nogi.

O tym, że to właśnie poszkodowany jest jedynym sprawcą wypadku przekonany był Paweł Włodarczyk, który wtedy - 21 października 2016 roku - kierował toyotą. Zresztą nie tylko on. Wezwani na miejsce policjanci mieli powiedzieć, że "mu współczują". Upewnili go w przekonaniu, że był bezradny.

We wtorek Sąd Okręgowy w Łodzi uznał, że lwią odpowiedzialność za zdarzenie ponosi poszkodowany pieszy i prawomocnie umorzył sprawę ze względu na znikomą szkodliwość społeczną czynu kierowcy. Sędzia Tomasz Pintara w uzasadnieniu decyzji stwierdził bowiem, że kierowca faktycznie przekroczył prędkość, ale to przewinienie pozostaje bardzo nieznaczące w obliczu rażącego naruszenia przepisów przez pieszego. Dlaczego zatem to kierowca przez lata przesiadywał na ławie oskarżonych?

- Nie można go było (pieszego -red.) uznać za winnego spowodowania wypadku. Zaistnienie zdarzenia, jakim jest wypadek drogowy uwarunkowane jest spowodowaniem obrażeń przekraczających siedem dni. Ale nie u siebie, tylko u innego uczestnika zdarzenia - informował sędzia.

Przekazał, że z tego powodu pieszy mógł co najwyżej ponieść odpowiedzialność za przejście przy czerwonym świetle (co zresztą finalnie nigdy się nie stało). Odpowiedzialność za wypadek spadła więc tylko na kierowcę.

Sędzia zwrócił uwagę, że w czasie śledztwa i procesu wskazano, że auto kierowane przez Pawła Włodarczyka jechało 63 kilometry na godzinę. Czyli o 13 więcej, niż pozwalały znaki.

- Kierowcy mają ten problem, że ich odpowiedzialność jest bardzo szeroko zakrojona (...) Sąd pierwszej instancji wskazał już, że gdyby kierowca zachował daleko idącą staranność, istniała szansa na zatrzymanie pojazdu - zaznaczył sędzia.

Dlatego też - jak mówił sędzia Pintara - nie mogło być mowy o wyroku uniewinniającym. Sprawa jednak została umorzona, bo "w 95 procentach winę za zdarzenie ponosi sam poszkodowany".

- W pana wypadku nieznaczne przekroczenie prędkości oznacza, że przyczynił się pan w pięciu procentach do zdarzenia - powiedział sędzia.

Dodał jednak, że zawinienie to miało "znikomą szkodliwość społeczną". Koszty sześcioletniego wyjaśniania sprawy ostatecznie ma opłacić Skarb Państwa.

Po wyjściu z sali rozpraw zadowolenia nie kryli najbliżsi kierowcy - jego żona i matka.

- To trwało długo, za długo. Ostatecznie usłyszeliśmy to, co pomyślałam po obejrzeniu nagrania. Że to nie jest wina Pawła - mówiła Kamila, żona kierowcy.

Sam kierowca stwierdził, że wyrok jest dla niego "słodko-gorzki".

- Nigdy nie twierdziłem, że nie mogłem popełnić błędu za kierownicą, ale to nie oznacza, że w jakimkolwiek przyczynił się do zdarzenia. Nie może to być przyczyną sprawstwa. Jedno wiem na pewno - kasacji z mojej strony nie przewiduję. Na te słowa jego matka i żona odetchnęły z ulgą.

Podczas uzasadniania wyroku, sędzia przyznał, że sprawa trwała "wyjątkowo długo". Jak to się stało? W 2019 roku zapadł wyrok w Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Śródmieścia. Sąd uznał wtedy, że co prawda to pieszy dopuścił się rażącego naruszenia przepisów drogowych i wbiegł na jezdnię, ale kierowca przekraczając prędkość naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym.

Grozi za to nawet do trzech lat więzienia. Kierowca jednak został potraktowany łagodniej - ponieważ jego działanie było nieumyślne, a że nie był wcześniej karany, to postępowanie karne zostało warunkowo umorzone na rok.

Oznaczało to tyle, że formalnie kierowca nie byłyby skazany za popełnienie przestępstwa. W świetle wyroku pierwszej instancji Paweł Włodarczyk miał zapłacić 1,5 tys. złotych nawiązki na rzecz pieszego i pokryć koszty postępowania sądowego (ok. 5 tysięcy złotych).

A co z pieszym, który wybiegł pod koła? Przed sądem nigdy nie stanął. Całość dokumentacji dotyczącej zdarzenia policja przekazała prokuraturze. A ta zdecydowała się oskarżyć tylko kierowcę.

- Sprawa została zakwalifikowana jako wypadek, ponieważ obrażenia pieszego naruszyły czynność jego organizmu na okres dłuższy niż siedem dni i był jedyną ofiarą tego zdarzenia. W toku śledztwa musieliśmy ustalić, czy do tych obrażeń doprowadziło wyłącznie działanie poszkodowanego. Jeżeli tak by było, to sprawa zostałaby umorzona. Ponieważ jednak ustalenia, w tym opinia biegłego, jednoznacznie wskazały, że doszło do zawinienia innej osoby, akt oskarżenia został przekazany do sądu - tłumaczył nam wtedy Krzysztof Kopania z łódzkiej prokuratury.

Skutek tego jest taki, że pieszy uniknął jakiejkolwiek kary.