Margaret Keane nie żyje. Mąż malarki twierdził, że jest autorem jej dzieł

Dla pokoleń Amerykanów, którzy choćby pobieżnie zapoznali się ze sztuką współczesną, nazwisko Keane kojarzyło się z obrazami smutnych dzieci uwięzionych w mrocznych światach nędzy i ubóstwa.

Historia Margaret Keane, która stała się Świadkiem Jehowy, a w ostatnich latach nadal malowała i sprzedawała swoje prace na aukcjach i w swojej galerii Keane Eyes w San Francisco, została ponownie opowiedziana w książkach, czasopismach i w Internecie na fali zainteresowania wywołanej przez film Tima Burtona "Wielkie oczy" z 2014 roku z Amy Adams w roli pani Keane i Christophem Waltzem grającym jej męża.

Od dzieciństwa, kiedy nieudana operacja zakończyła się uszkodzeniem błony bębenkowej, Keane fascynowały oczy. Keane zaczęła rysować w wieku 10 lat. Początkowo szkicowała postacie aniołów z dużymi oczami i miękkimi skrzydłami. Później na większości jej prac widniały dzieci z wielkimi, ciemnymi oczami. 

Obrazy Keane ujrzały światło dzienne, gdy jej drugi mąż Walter Keane, związany wcześniej z branżą nieruchomości, przekonał ją, by zamknęła się w swoim studiu w piwnicy, by w spokoju malować. On w tym czasie rozpoczął kampanię, w której promował jej prace jako własne. W latach 50. i 60. przyniosło mu to sławę i fortunę. 

Pochłonięta malowaniem Keane nie powiedziała publicznie nic, nawet po odkryciu, co robił jej mąż. "Wszystko potoczyło się jak kula śniegowa i było za późno, żeby powiedzieć, że to nie on je namalował" - mówiła lata później w rozmowie z "The Times".

"Zawsze będę żałować, że nie byłam wystarczająco silna, aby stanąć w obronie moich praw" - dodała. 

W 1965 roku, po latach nadużyć, uzyskała separację. Wraz z córką z poprzedniego małżeństwa przeprowadziła się na Hawaje, gdzie dostała rozwód. Po raz trzeci wyszła za mąż za felietonistę Dana McGuire'a, który, jak mówiła, pomógł jej odzyskać pewność siebie. 

Keane w 1986 roku wniosła do sądu w Honolulu pozew o zniesławienie przeciwko byłemu mężowi za fałszywe twierdzenia, iż namalował jej prace.

Na prośbą jej prawników sędzia zgodził się na pokaz malarstwa. W niecałą godzinę Keana namalowała postać z wielkimi oczami. Jej były mąż przekonywał, że boli go ramię i nie może malować. 

Keane zeznała, że milczała tak długo, bo jej były mąż wielokrotnie groził jej i jej córce. Amerykanka wygrała sprawę i odszkodowanie w wysokości czterech milionów dolarów. Zostało ono jednak uchylone po ogłoszeniu bankructwa przez byłego męża. Walter Keane aż do śmierci w 2000 roku upierał się, że namalował wszystkie obrazy. 

Keane wróciła do Kalifornii w 1992 roku. W San Francisco otworzyła swoją galerię.