Ważny termin dla pracowników

Zgodnie z przepisami, pracodawca automatycznie zapisuje do PPK wszystkich swoich pracowników, którzy ukończyli 18. i nie ukończyli 55. roku życia. Autozapis do programu następuje co 4 lata.

Udział w PPK jest dobrowolny, co oznacza, że można zrezygnować z udziału w nim. Termin obowiązywania dotychczasowych rezygnacji z udziału w systemie długoterminowego oszczędzania upływa z dniem 28 lutego 2023 roku.

Pracodawcy mają obowiązek poinformować o tym terminie wszystkie osoby, które złożyły deklaracje rezygnacji o zbliżającym się autozapisie do PPK. "Obowiązek ten (podobnie jak sam autozapis do PPK) dotyczy wszystkich pracodawców, u których działa PPK, bez względu na to, kiedy PPK było u nich tworzone" - podkreśliła firma Deloitte.

Oznacza to, że osoby zatrudnione mogą w najbliższych tygodniach dokonać kolejnej rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK. "Ponowną deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK należy złożyć począwszy od 1 marca 2023 r. Będzie wywoływała ona skutek od chwili jej złożenia - nie będą naliczane i odprowadzane do PPK wpłaty za osobę zatrudnianą, która takie oświadczenie złoży" - wyjaśniono.

Firma doradcza wskazała, że jeśli osoba zatrudniona przed 28 lutego "nie złoży ponownie deklaracji rezygnacji w okresie od 1 marca 2023 r., to zasadniczo od pierwszej po tej dacie wypłaty wynagrodzenia zostanie naliczona wpłata do PPK, a od 1 do 17 kwietnia 2023 r. wpłata będzie przekazana do instytucji finansowej".

Aby zrezygnować z udziału w programie, należy złożyć swojemu pracodawcy pisemną deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat na PPK oraz dopłat od państwa.

Co ważne, autozapis nie będzie dotyczył wszystkich zatrudnionych. Jeśli bowiem pomiędzy złożeniem dotychczasowej deklaracji o rezygnacji a 1 kwietnia 2023 roku osoba zatrudniona ukończyła 55 lat, to zapis do PPK w jej wypadku nastąpi wyłącznie na jej wniosek.

Pracownicze Plany Kapitałowe to dobrowolny i powszechny system długoterminowego oszczędzania. W założeniu ma stanowić sposób na dodatkowe oszczędzanie na starość. Do programu może przystąpić każdy zatrudniony, który podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym. Oszczędności są tworzone wspólnie przez pracowników, pracodawców oraz państwo.

Tak zwane podstawowe wpłaty do PPK, finansowane przez pracowników i pracodawców, wynoszą: 2 proc. wynagrodzenia brutto, które zapłaci pracownik (przy czym osoby zarabiające mniej niż 120 procent minimalnego wynagrodzenia mogą wnioskować o obniżenie składki do 0,5 proc.) oraz 1,5 proc. wynagrodzenia brutto pracownika, które ma wpłacać pracodawca. Wpłata powitalna ze strony państwa wynosi 250 zł, a roczna - 240 zł.

Wpłata pracownika jest potrącona z jego wynagrodzenia, co oznacza mniejszą pensję na rękę. Ponadto firma ma obowiązek potrącić zaliczkę na podatek dochodowy od wpłaty pracodawcy, co także zmniejsza finalnie pensję netto.

Oszczędności są gromadzone na indywidualnym rachunku PPK w instytucji finansowej, prowadzącej PPK dla danej firmy.

Kolejny autozapis do PPK nastąpi w 2027 roku.