Wybór ten zaskoczył zarówno osoby świeckie, jak i duchownych.

W czołgach były granaty i amunicja - mogło dojść do tragedii. Sprawą zajmuje się prokuratura.

Są tacy, którzy na randkę wybierają wolontariat.

Niektórzy przed śmiercią chcą zapalić jointa, bo nigdy wcześniej tego nie robili. Inni jadą karetką nad morze, by jeszcze raz, już ostatni, poczuć piasek pod stopami i zapach morskiej bryzy. Albo idą do fryzjera, by zrobić próbną fryzurę do trumny. Nie na studniówkę. Nie na ślub. Do trumny.

W holenderskim parlamencie odbyła się debata, która w niedalekiej przyszłości może skutkować przyjęciem prawa, dzięki któremu Polki po teleporadzie medycznej będą mogły otrzymywać pocztą z Niderlandów tabletki aborcyjne. Jedną z inicjatorek tego rozwiązania jest była położna, a dziś deputowana Elke Slagt-Tichelman. - Jeśli kobieta bardzo nie chce być w ciąży, to znajdzie sposób na to, aby ją usunąć. Ale może to zrobić w sposób niebezpieczny dla jej zdrowia czy nawet życia - przekonuje deputowana w rozmowie z tvn24.pl.

"Chroni przed rakiem, a w tropikach "zmniejsza ryzyko zachorowania na malarię" - to tylko dwie z licznych teorii ruchów antyszczepionkowych na temat odry. W internecie rozprzestrzeniają się lotem błyskawicy i są nie mniej zaraźliwe i śmiercionośne niż sam wirus. Lekarze i ludzie nauki załamują ręce, mówią o "kiepskiej jakości science fiction". Mimo to wirus nieufności i sceptycyzmu wobec szczepień ochronnych rozsiewa się po świecie.

Wyszedłem z pokoju, bo nie chciałem rozmawiać przy dziecku. Córka jeszcze nie wie - mówi Wael Oukal, lekarz, który od 1986 roku mieszka w Polsce. Jego córka nie wie, że wczoraj w Strefie Gazy zmarła jej siedemnastoletnia kuzynka. W tym roku miała pisać maturę i rozpocząć dorosłe życie. To życie już się nie wydarzy. Podobnie jak wiele innych żyć.

Victoria całe noce spędza zamknięta w łazience. Śpi w wannie. Opiekunowie wkładają ją do czarnego worka na śmieci i szczelnie go zawiązują. Chodzi o to, by ośmiolatka "nie pobrudziła wanny". I tak Victoria leży w plastikowej torbie, zanurzona we własnych odchodach. 

Justyna i Łukasz mieszkają kątem u rodziców, odłożyli decyzję o kolejnym dziecku. Małgorzata ma ich troje, ale nie ma już sił. Bierze leki. Agata i Marek wzięli sprawy w swoje ręce: gdy zabrakło na ratę, podzielili dom. Edyta ma "tylko" mieszkanie, ale wprost proporcjonalnie do stóp procentowych rośnie w niej wściekłość. Będzie pozywać swój bank. Bo ile można - jak Karol - "mierzyć kryzys kaloryferami"? 

Kinga wszędzie szukała włosów Oliwki. Pozbierała je po domu i włożyła do specjalnej szkatułki. Do trumny dała córce wszystko, czego ta by potrzebowała. Farby. Płótno do malowania. Pędzle. Ulubioną poduszkę z konikiem. I grę – chińczyka. Bo bardzo dużo w niego grały. 

Michał wytatuował sobie na klatce piersiowej głowę swojego ukochanego owczarka niemieckiego. Tatuaż miał przykryć bliznę po mastektomii. O tym, że choruje na raka piersi, dowiedział się w Międzynarodowym Dniu Kobiet, 8 marca 2011 roku. 

Iran płonie. I to dosłownie. Płoną też zrywane z głów chusty. Od kilku tygodni na ulice całego kraju tłumnie wychodzą Iranki. Zrzucają hidżaby, ścinają włosy, golą głowy na łyso. Wykrzykują: "Śmierć dyktatorowi!", uciekając przy tym przed ostrą amunicją, policyjnymi pałkami i gazem łzawiącym.

Pani Teresa ma astmę, cukrzycę, reumatyzm i problemy z kręgosłupem. Wnukami opiekuje się od 6 rano do 20 wieczorem. Również w soboty, niedziele i święta. Już trzy razy zrezygnowała z wyjazdu do sanatorium. "Bo nie miałby kto zająć się dziećmi". Gdy dzwonię do pani Basi, właśnie odbiera pakiet startowy na 44. Maraton Warszawski. Basia nie tylko biega, ale też występuje w kabarecie i w filmach. Mówi o sobie, że "jest dziewczyną z teledysku Maty". I podkreśla, że "ona jeszcze nie ma zamiaru pakować się do trumny".

Uciekają przed śmiertelnym niebezpieczeństwem. I to dosłownie, bo w kraju, z którego pochodzą, za pocałunek, spacer za rękę, seks z osobą tej samej płci mogą zapłacić najwyższą cenę. A w "lepszym" przypadku - zostać wychłostanym, wtrąconym do więzienia lub zapłacić karę grzywny.

Bilety na spektakl już dawno się rozeszły w ilościach hurtowych. Dziennikarze tłoczą się przy drzwiach. Błyskają światła fleszy. Główni aktorzy - Johnny Depp i Amber Heard - wygłaszają swoje kwestie. Są też postacie drugoplanowe: Kate Moss, Elon Musk czy James Franco. Prawdziwa śmietanka towarzyska.

Udało się dostać dofinansowanie na łóżko i dojechać na wizytę do lekarza. Odbył się rezonans magnetyczny i nie wykryto żadnych nowych zmian. To małe zwycięstwa najbliższych osób z niepełnosprawnościami. Zwycięstwa w bitwach, które toczą każdego dnia.

Kiedyś trafił do mnie siedemnastoletni autystyczny chłopak. To było po tym, jak pewnego dnia zaczął masturbować się na ulicy. Nie wiedział, co się z nim dzieje. Nie rozumiał tego. A jednocześnie nie potrafił przestać. Właśnie takim osobom staram się pomagać - mówi mi Vladana Augstenova, która od 6 lat pracuje jako asystentka seksualna dla osób z niepełnosprawnościami. 

Schowane w kokonie z bandaży, ukrywają pod kapturem i okularami przeciwsłonecznymi wielkie siniaki. Trudno ich nie mieć, skoro ktoś, na ich własne życzenie, łamie im nosy i przetrąca żuchwy. Miną dni i z poczwarek staną się motylami. Obudzą do lepszego, ich zdaniem, życia.

Magda codziennie wstawała o trzeciej w nocy, by zdążyć poćwiczyć przed szkołą. Na lekcje jechała rowerem. Zawsze najdłuższą możliwą trasą. Jak mówi dzisiaj – katowała swoje ciało, bo była więźniem własnego umysłu. Z czasem zjedzenie nawet jabłka stało się dla niej wyzwaniem. Ewa ważyła nawet jajko. Pory swoich posiłków ustalała co do minuty i płakała, gdy spóźniła się na obiad chociażby kwadrans. Dziewczyny połączyło jedno: ortoreksja.

Staś bał się nawet kąpieli: myślał, że nasiąknie wodą i znowu będzie gruby. Marek jednego wieczora obudził się w łazience – zemdlał po zażyciu całego opakowania środka na przeczyszczenie. Wiktor nie mógł uwolnić się od myśli, że w każdej chwili może umrzeć, ale nie przestawał. Głodził się.