Pięć najbardziej śmiercionośnych wulkanów świata

Powierzchnia ziemi ulega ciągłym transformacjom. Do jednych z najbardziej spektakularnych i jednocześnie bardzo niebezpiecznych zjawisk należą erupcje wulkanów. Jest to doskonały dowód na to, że skorupa ziemska żyje. Z szacunków naukowców wynika, że od 1600 roku blisko 300 tysięcy osób zginęło w wyniku aktywności wulkanicznej.

W marcu przebudziła się Etna - jeden z większych, europejskich wulkanów znajdujących się na Sycylii. Ta humorzasta śpiąca królewna daje o sobie znać, pomrukując i wylewając strumienie lawy. Zbocza wulkanu są coraz bardziej niebezpieczne. Przekonała się o tym grupa turystów, która wraz z załogą BBC znalazła się w dramatycznym położeniu. Podczas wędrówki z wulkanu zaczęły wydobywać się odłamki skał.

Rebecca Morelle uczestniczka i dziennikarka załogi BBC powiedziała: uciekając po górze pokryte skałami, unikając nagich głazów i gotującej się pary - nie jest to doświadczenie, jakie kiedykolwiek chciałbym powtórzyć.

- Podczas tego zdarzenia dziesięć osób zostało rannych, ale żadna poważnie - podała agencja prasowa Ansa.

Badania naukowców nie wskazywały, że aktywność wulkaniczna będzie większa w tym stuleciu. Gwałtowny wybuch z niewyobrażalnym impetem wyrzuca trujące gazy oraz materiały piroklastyczne, które gromadzą się w atmosferze, a następnie spadają w okolicach wulkanu. Skutki wybuchów mogą być katastrofalne, gdyż powodują lawiny gruzowe, opady zawierające skały, wylewy lawy, czy lahary. Erupcja wulkanu przyczynia się do powstania tsunami, które może mieć zasięg globalny i powoduje ogromne straty materialne, a nawet trwałe zmiany w środowisku naturalnym.

Zobacz budzącą się Etnę:

W 79 roku Wezuwiusz doszczętnie zniszczył miasta południowych Włoch: Pompeje, Herkulanum i Stabie. Obszary te zostały przykryte warstwą popiołu, których grubość miejscami dochodziła nawet do 7 metrów.

Główną przyczyną śmierci mieszkańców była wysoka temperatura osiągająca 600 stopni Celsjusza. Uśpiony Wezuwiusz jest ciągłym zagrożeniem dla mieszkańców Neapolu i terenów obrzeżnych zamieszkałych przez około 3 miliony mieszkańców.

Wulkan, który znajduje się w Afryce Środkowej, wybuchał kilkukrotnie w ciągu ostatnich dekad. Erupcje Nyiragongo nie były gwałtowne, jednak wulkan wytwarzał niebezpieczną płynną lawę, która spływała po stokach bez ostrzeżenia.

W 1977 roku niespodziewany wybuch spowodował śmierć wielu mieszkańców Gomy. Prędkość lawy dochodziła do 60 kilometrów na godzinę.

Wulkan "Popo" znajduje się około 70 kilometrów na południowy wschód od Meksyku, obszary są zamieszkiwane przez 20 milionów ludzi. Popocatépetl oznacza "dymiącą górę", nazwa pochodzi z języka Azteków i nawiązuje do gęstego dymu wydobywającego się z krateru. Wulkan znajduje się na wysokości 4300 m n.p.m. Ze względu na wydzielane ciepło, nie powstały tam lodowce.

Wulkan "Popo" jest ciągle aktywny. W 2016 r. wyrzucił pióropusz popiołu na wysokość pięciu kilometrów.

W 1886 roku wybuch Krakatau spowodował tsunami. Podczas tej katastrofy zginęło 36 tysięcy ludzi. Naukowcy stwierdzili, że wulkan wyemitował więcej energii niż 13 000 bomb atomowych w Hiroszimie. Co więcej - erupcja zniszczyła wulkaniczną wyspę.

Po 50 latach pojawiła się nowa wyspa, która otrzymała nazwę Anak Krakatau, czyli dziecko Krakatau. Anak Krakatau wyłoniła się z oceanu w krótkim czasie, osiągając wysokość 300 metrów. Budzi to powszechne obawy, że jej szybki wzrost może przyczynić się do podobnej katastrofy. Anak Krakatau położona jest pomiędzy najbardziej zaludnionymi wyspami Indonezji. Stwarza to poważne zagrożenie dla mieszkańców.

Zapewne niewiele osób słyszało o tym wulkanie w odległej części Azji. W ok. 969 r. p.n.e. Changbaishan przyczynił się do jednej z większych erupcji z ostatnich 10 tysięcy lat, uwalniając trzy razy więcej materiału niż Krakatau w 1886 roku.

Ogromnym zagrożeniem jest duże jezioro kraterowe (o objętości około dziewięciu kilometrów sześciennych). W przypadku naruszenia brzegów jeziora mogą powstać lahary, które są ogromnym zagrożeniem dla 100 000 tys. mieszkańców pobliskich miast.

Od 2000 roku naukowcy monitorujący wulkan stwierdzili, że może stanowić zagrożenie w następnych dziesięcioleciach. Biorąc pod uwagę to, że Changbaishan znajduje się na granicy Chin i Korei Północnej, których stosunki polityczne są napięte, ewentualne zapobieganie skutki aktywności wulkanicznej byłyby trudne do opanowania.

Postęp technologiczny i możliwość ciągłej obserwacji obszarów aktywnych sejsmicznie sprawiają, że społeczeństwo jest informowane na bieżąco o nadchodzącym zagrożeniu. W dodatku opracowywane są prognozy przepowiadające ewentualny wybuch. Erupcje wulkanów często są nieprzewidywalne, a skutki katastrofalne. Potwierdzają to przykłady wulkanów, które budząc się wyrządziły szkody w środowisku i spowodowały śmierć wielu ludzi.

Zobacz wybuch wulkanu Kilauea:

Autor: wd/aw / Źródło: sciencealert.com