Przez wiele lat Pluton uznawany był za dziewiątą planetę Układu Słonecznego. Wszystko zmieniło się w 2006 roku, kiedy wprowadzony został termin „planeta karłowata” - wówczas konieczne było także przepisanie podręczników. Odpowiadamy na pytanie: jakie są planety karłowate w Układzie Słonecznym?
● W Układzie Słonecznym obecnie opisano pięć planet karłowatych. ● Pluton nie jest już planetą, od 2006 roku jest planetą karłowatą. ● Największe planety karłowate to Pluton i Eris.
Planeta karłowata - definicja
W 2006 roku Zgromadzenie Generalne Międzynarodowej Unii Astronomicznej (IAU) przyjęło definicję planety karłowatej. Według niej jest to obiekt, który krąży wokół Słońca i ma kulisty kształt, a w sąsiedztwie jej orbity znajdują się inne ciała niebieskie. Planeta karłowata nie może być satelitą innego ciała niebieskiego.
Planety karłowate w Układzie Słonecznym
W Układzie Słonecznym zatwierdzonych przez Międzynarodową Unię Astronomiczną zostało pięć planet karłowatych. Ta lista w kolejnych latach będzie zapewne wydłużać, obecnie branych pod uwagę jest kilkaset obiektów.
Jakie są planety karłowate? - Pluton, - Ceres, - Haumea, - Makemake, - Eris.
Czy Pluton to planeta?
Pluton do 2006 roku nazywany był planetą. Dzieci w szkołach uczyły się, że w Układzie Słonecznym jest dziewięć planet. Od kiedy Pluton nie jest planetą? W 2006 roku Pluton został zdegradowany do miana planety karłowatej, a w Układzie Słonecznym zostało osiem pełnoprawnych planet.
Dlaczego Pluton nie jest planetą? Odkrycia kolejnych dużych obiektów, które krążą wokół Słońca, skutkowałyby bowiem dodawaniem kolejnych planet do tych już istniejących. Z tego powodu utworzono nową kategorię - planet karłowatych.
Pluton jest najjaśniejszym obiektem, który znajduje się w Pasie Kuipera. Odkryty został w 1930 roku przez Clyde’a Tombaugha. Jeden rok na Plutonie to 248 ziemskich lat. Atmosfera Plutona składa się głównie z azotu oraz niewielkiej ilości metanu i tlenku węgla. Pluton nie ma pierścieni, ma jednak pięć księżyców, z których największym jest Charon.
Ceres
Między orbitami Marsa i Jowisza krąży Ceres. Odkrył ją 1 stycznia 1801 roku włoski astronom - Giuseppe Piazzi. Została ona początkowo uznana za planetę. Jest to jednak pierwsza odkryta planetoida w historii. Od 2006 roku nosi miano planety karłowatej. Co ciekawe - Ceres okrąża Słońce w ciągu 1682 ziemskich dni i nie ma atmosfery, księżyców ani pierścieni.
Haumea
Jest to planeta karłowata z Pasa Kuipera, którą sfotografowano pierwszy raz w 1955 roku. Ostatecznie jej odkrycie ogłoszono jednak dopiero w 2005 roku. Planetą karłowatą nazywana jest od 2008 roku.
Haumea ma bardzo ciekawy kształt - przypomina bowiem zaokrąglone cygaro. Ta planeta karłowata potrzebuje aż 285 ziemskich lat, aby okrążyć Słońce. Jednak jej ruch obrotowy wokół najkrótszej osi jest bardzo szybki - zaledwie niecałe cztery godziny. Haumea ma dwa księżyce, a w 2017 roku ogłoszono, że posiada pierścienie.
Żródło: NASA Visualization Technology Applications and Development (VTAD)
Makemake
Obiekt ten po pierwszy zaobserwowany został w marcu 2005 roku. Nieoficjalnie nazwano go Easterbunny, czyli Zajączek Wielkanocny. Oficjalnie o odkryciu poinformowano w lipcu 2005 roku. W 2008 roku ciało to zyskało nazwę Makemake i zakwalifikowano je do planet karłowatych.
Makemake potrzebuje 305 ziemskich lat, aby okrążyć Słońce. Jednak doba na tej planecie karłowatej jest podobnej długości jak na Ziemi - trwa 22,5 godziny. W 2016 roku poinformowano o odkryciu księżyca krążącego wokół Makemake. Planeta ta nie ma pierścieni.
Źródło: NASA Visualization Technology Applications and Development (VTAD)
Eris
Odkrycie tego obiektu ogłoszono w 2005 roku. Wtedy też zyskał nazwę Xena i została ona zmieniona w 2006 roku na Eris. W tym samym roku Eris został zaliczony do grona planet karłowatych.
Eris okrąża Słońce w ciągu 557 ziemskich lat. Dobra trwa tam 25,9 godziny. W 2005 roku poinformowano o odkryciu małego księżyca, który ostatecznie nazwano Dysnomia. Eris nie posiada pierścieni.
Źródło: NASA Visualization Technology Applications and Development (VTAD)
Źródło: NASA, PWN, urania.edu.pl
Źródło zdjęcia głównego: NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute