Józef Piłsudski (1867-1935) to Naczelnik Państwa, Naczelny Wódz, pierwszy marszałek Polski. W 1914 r. z jego inicjatywy utworzono I kompanię kadrową, która dała początek Legionom Polskim. W tym samym roku powołał tajną Polską Organizację Wojskową (POW).
W 1917 r. został uwięziony przez Niemców w Magdeburgu. Powrócił do Warszawy 10 listopada 1918 r. Następnego dnia objął naczelne dowództwo nad siłami zbrojnymi - data ta jest uważana za symboliczny moment odzyskania przez Polskę niepodległości.W II RP Piłsudski sprawował wiele wysokich państwowych urzędów: był Naczelnikiem Państwa, szefem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, ministrem spraw wojskowych, Generalnym Inspektorem Sił Zbrojnych, potencjalnym Naczelnym Wodzem na wypadek wojny, dwukrotnie premierem, a także pierwszym Marszałkiem Polski.W 1926 r. w wyniku tzw. zamachu majowego przejął władzę w państwie.
Chłopski przywódcaWincenty Witos (1874-1945) to przywódca ruchu ludowego, trzykrotny premier II RPOd 1895 r. związany był ze Stronnictwem Ludowym w Galicji. W 1914 r., po rozłamie w PSL, został wybrany wiceprezesem PSL "Piast".
W krytycznym momencie wojny polsko-bolszewickiej w 1920 r. objął funkcję premiera Rządu Obrony Narodowej - stanowisko to pełnił 1921 r. W okresie II RP jeszcze dwukrotnie stał na czele rządu - w 1923 i 1926 r.W 1939 r. objął funkcję prezesa PSL. W czasie II wojny światowej - mimo pobytu w niemieckich więzieniu - pozostał nieugięty wobec okupantów.
Artysta i polityk
Ignacy Jan Paderewski (1860-1941) to premier i minister spraw zagranicznych II RPJako światowej sławy pianista i kompozytor w 1915 r. wyjechał do USA, gdzie prowadził bardzo aktywną działalność na rzecz niepodległości Polski, docierając m.in. do prezydenta Thomasa Woodrowa Wilsona.W 1917 r. wszedł w skład Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu. W następnym roku przyjechał do Poznania, a jego wizyta wywołała wielką patriotyczną manifestację, przyczyniając się do wybuchu Powstania Wielkopolskiego.
W 1919 r. objął urząd premiera oraz jednocześnie ministra spraw zagranicznych i delegata polskiego na konferencję pokojową w Paryżu. W imieniu Polski w 1919 r. złożył podpis pod Traktatem Wersalskim.
Dyplomata na Zachodzie
Roman Dmowski (1864-1939) to przywódca obozu narodowego, minister spraw zagranicznych II RP. W 1917 r. został przewodniczącym powstałego w Lozannie Komitetu Narodowego Polskiego (KNP). W 1919 r. wraz z Ignacym Paderewskim reprezentował Polskę na paryskiej konferencji pokojowej. Wspólnie z nim złożył podpis na Traktacie Wersalskim. W latach 1919-1922 był posłem na Sejm. W 1923 r. pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych w rządzie Wincentego Witosa.Jako główny ideolog Narodowej Demokracji głosił m.in. solidarność narodową i ścisły związek państwa z Kościołem katolickim.
Autor: mtom / Źródło: PAP
Źródło zdjęcia głównego: Wikipedia