Bransoletka - czy jak kto woli obroża - monitorująca obecność skazanego w "zasądzonym" obszarze (np. we własnym mieszkaniu) przypomina wyglądem duży zegarek. Umieszczony w niej nadajnik wysyła fale radiowe i komunikuje się z urządzeniem w domu osadzonego, które z kolei przekazuje sygnał do centrali. Jej uszkodzenie lub oddalenie się skazanego z miejsca pobytu, w którym powinien przebywać w określonych godzinach, powoduje powiadomienie centrum. Później do akcji przystępuje już policja.

- Ta bransoletka ma ograniczyć wolność tylko wtedy, kiedy jest to istotne. Tu nie chodzi o chęć podglądania, ale o danie skazanym możliwości normalnego funkcjonowania, pracy i na przykład opieki nad rodziną - tłumaczy Rafał Garszczyński z firmy Comp Safe Support, która obsługuje system dozoru elektronicznego działający od niedawna w Polsce.

Tańsza nadzieja

Ale elektroniczne bransoletki nie pojawiły się tylko po to by dać szansę skazanym. Wiele krajów zmaga się z przeludnieniem więzień i to właśnie obroże mają być najskuteczniejszym sposobem walki z nim.

System dozoru elektronicznego stosuje się dzisiaj (oprócz Polski) między innymi w USA, Japonii, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Holandii, Belgii, Włoszech, Hiszpanii, Portugalii, Niemczech i Szwajcarii. W większości stanów USA dozór elektroniczny jest powszechnie stosowanym sposobem wykonywania kary pozbawienia wolności. W naszym kraju uruchomienie systemu według planów ma kosztować około 225 milionów złotych (taka jest wartość kontraktu).

W miesiąc po wprowadzeniu systemu okazało się jednak, że koszty okazały się dziesięciokrotnie wyższe niż przewidywano i wyniosły aż 23 mln zł. Skazanym założono wówczas tylko dwie obroże.

Minister sprawiedliwości Krzysztof Kwiatkowski zapewnia jednak, że system będzie się opłacał, ale dopiero gdy obejmie kilkutysięczną rzeszę skazanych, tj. w 2014 r. Twierdzi, że miesięczne utrzymanie więźnia odbywającego karę w SDE ma docelowo kosztować ok. 100 zł. Więzień odbywający karę w celi kosztuje państwo około 2300 zł.

Źródło: tvn24.pl