Wystawa "Andrzej Wróblewski. Verso/reverso”, otwarta 17 listopada w Museo Reina Sofia w Madrycie, spotkała się z dużym zainteresowaniem hiszpańskich mediów i publiczności. W pierwszym tygodniu trwania ekspozycji zobaczyło ją prawie 7 tysięcy osób.
Prasa jednogłośnie uznała Wróblewskiego za odkrycie. Podkreśla się fakt, że jest on artystą legendarnym w Polsce, zarazem całkowicie nieznanym szerszej, międzynarodowej publiczności. Obszernie cytowane są słowa Marty Dziewańskiej i Erica de Chassey, kuratorów wystawy, mówiących o wyjątkowej drodze artysty między politycznym zaangażowaniem a artystycznym indywidualizmem. Hiszpańscy autorzy sięgają także do przetłumaczonych i udostępnionych na wystawie tekstów własnych Wróblewskiego, próbują przybliżyć czytelnikom szerokie spektrum jego zainteresowań i poszukiwań twórczych.
Największy hiszpański dziennik El Pais w swoim dziale kulturalnym pisze: "[Wróblewski] w ciągu dekady nauczył się ucieleśniać sprzeczności nowoczesności, wahającej się pomiędzy figuracją, abstrakcją i najbardziej brutalnym socrealizmem. Świadek i ofiara jednego z najtrudniejszych okresów w historii Europy, jest prawdziwą legendą w Polsce, a zarazem artystą, który wraz z upływem czasu dał się poznać światu".
Artysta o dwóch twarzach
Gazeta ABC skupia się, poza kontekstem historycznym, także na treści obrazów Andrzeja Wróblewskiego: "Innym powracającym elementem, obok fragmentaryczności, jest upływ czasu: portretuje w codziennych sytuacjach osoby czekające na coś, nieobecne, pochłonięte czymś, mające własną tożsamości".
W piśmie El Diario i na portalu radia i telewizji publicznej RTVE uwaga zostaje zwrócona również na egzystencjalny wymiar twórczości tego artysty, na sposób, w jaki reprezentuje on kondycję świata po wojnie. W El Diaro czytamy: "[Wróblewski] ukazuje wyjątkowo sugestywny obraz wojny, okresu powojennego i wizję ludzkiego upadku, osadzoną w jego głębokim zaangażowaniu politycznym. Prezentuje skutki drugiej wojny światowej i krzywdy przez nią wyrządzone, ale także marzenia o nowym, lepszym świecie".
Portal El Espanol nazywa Wróblewskiego artystą o dwóch twarzach, twórcą rozdartym pomiędzy dwoma estetykami. Dziennikarze kilku gazet zwracają też uwagę na dialog, jaki twórczość Wróblewskiego podejmuje z powstałymi w podobnym czasie pracami Pabla Picassa czy Paula Klee, znajdującymi się w zbiorach Museo Reina Sofia.
Socrealizm i eksperymenty formalne
Andrzej Wróblewski, żyjący w latach 1927-1957, był malarzem zaangażowanym w polityczne przemiany w Polsce przełomu lat 40. i 50. To z jednej strony malarz zaangażowany w socrealizm, a z drugiej – autor eksperymentów formalnych z pogranicza abstrakcji i twórca niezwykle sugestywnej wizji wojny i degradacji człowieka. Jego bogata i niebywale zróżnicowana twórczość powstała w bardzo krótkim czasie, w bardzo niespokojnych czasach. Według krytyków i historyków sztuki uznany za jedną z najbardziej nośnych legend polskiej sztuki.
Wystawa wiosną tego roku prezentowana była w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Powstała w wyniku współpracy Muzuem Reina Sofia w Madrycie oraz warszawskiego Muzeum Sztuki Nowoczesnej, przy wsparciu Fundacji Andrzeja Wróblewskiego i Instytutu Adama Mickiewicza.
Autor: tmw / Źródło: tvn24.pl, artmuseum.pl, El Pais, abc.es, el Diario, RTVE, el Espanol,
Źródło zdjęcia głównego: Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie/Museo Reina Sofia w Madrycie | Joaquin Cortes/Roman Lores