Dziesięć lat temu we Florencji zmarła Oriana Fallaci. Była jedną z najbardziej znanych i najbardziej wyrazistych dziennikarek XX wieku, autorką wywiadów z najwybitniejszymi osobistościami politycznymi świata. Jej teksty spotykały się z zachwytem, jednak radykalne antyislamskie wypowiedzi budziły kontrowersje.
Oriana Fallaci zasłynęła przede wszystkim głośnymi wywiadami z najważniejszymi politykami i postaciami współczesnej kultury. Rozmawiała m.in. z Henrym Kissingerem, Jasirem Arafatem, Arielem Szaronem czy Muammarem al-Kadafim. Jednak urodzona w 1929 roku we Florencji dziennikarka i pisarka budziła duże kontrowersje, szczególnie antyislamskimi artykułami. W ostrych słowach krytykowała bierność europejskiej elity politycznej i intelektualnej wobec ekspansji islamu w Europie. Islam mocno skrytykowała w książce "Wściekłość i duma", wydanej po atakach terrorystycznych w Nowym Jorku z 11 września 2001 roku.
Pojawiło się wiele głosów, że Fallaci książką "Wściekłość i duma" jawnie podżega do nienawiści wobec islamu.
Burzę wywołała także esejem, w którym zaatakowała uczestników protestów antyizraelskich po wybuchu drugiej intifady. W swoim tekście zrównała wówczas krytykę rządu Izraela z antysemityzmem.
Jedna z pierwszych korespondentek wojennych
Podczas II wojny światowej Fallaci była członkinią włoskiego ruchu oporu. Jako dziennikarka zaczęła pracować w wieku 16 lat, żeby zarobić na studia medyczne, z których później musiała zrezygnować ze względu na stan zdrowia. Bardzo szybko zdobyła sławę nie tylko dzięki wywiadom. Była jedną z pierwszych kobiet-korespondentów wojennych. Relacjonowała wydarzenia z konfliktów Środkowego Wschodu, Ameryce Łacińskiej oraz z wojny w Wietnamie. W 1968 roku podczas zamieszek studenckich w stolicy Meksyku - tuż przed Igrzyskami Olimpijskimi - została postrzelona i poważnie ranna. Swoimi doświadczeniami z zapalnych miejsc dzieliła się w bestsellerowych książkach, m.in. "Inszallah" z 1983 roku. Opisała w niej grupę wojsk włoskich stacjonującą w Libanie. Do historii mediów przeszedł jednak jej bezpardonowy i bezkompromisowy sposób prowadzenia wywiadów.
Prowadząc rozmowy z najważniejszymi światowymi liderami, nie stosowała się do przyjętych konwenansów. Otwarcie narzekała na zapach ciała Fidela Castro, rzuciła mikrofonem w twarz Muhammadowi Alemu, gdy mu się odbiło podczas odpowiadania na jedno z pytań.
Ostatnie lata życia spędziła w Nowym Jorku. W 2005 roku zdiagnozowano u niej raka płuc. Dziewięć dni przed śmiercią przeprowadziła się do rodzinnej Florencji.
Autor: tmw/kk / Źródło: BBC, The Guardian
Źródło zdjęcia głównego: GianAngelo Pistoia / Wikipedia (CC-BY-3.0)