Ośmiornica na grzbiecie rekina - taki widok udało się uwiecznić badaczom z Nowej Zelandii. Na nagraniu widać pomarańczowego głowonoga przycupniętego między płetwami ostronosa atlantyckiego. Naukowcy przyznali, że trudno im wyjaśnić, w jaki sposób doszło do spotkania tych dwóch gatunków.
Naukowcy prowadzili badania nad zwyczajami żywieniowymi fauny u wybrzeży Nowej Zelandii. W pewnym momencie niedaleko ich statku przepłynął rekin z gatunku ostronos atlantycki (Isurus oxyrinchus). Na grzbiecie zwierzęcia znajdowała się dziwna, pomarańczowa plama.
Ocean jest pełen niespodzianek
Badacze zastanawiali się, skąd się ona wzięła. Na początku myśleli, że rekin mógł przypadkowo zaplatać się w boję lub odnieść poważne rany. Do zdiagnozowania stanu zwierzęcia wykorzystali drona oraz kamerkę podwodną. Ku ich zdumieniu, na grzbiecie ostronosa siedziała ośmiornica, mocno trzymająca się mackami.
"Mogła być pod wrażeniem, ponieważ to najszybszy gatunek rekina na świecie, który może osiągnąć prędkość do 50 kilometrów na godzinę" - wyjaśniła Rochelle Constantine z Uniwersytetu w Auckland, która brała udział w wyprawie naukowej.
Badaczka opowiadała w rozmowie z portalem LiveScience, że widok ten wprawił naukowców w zdumienie - ośmiornice zwykle żyją na dnie oceanu, podczas gdy ostronosy spędzają większość czasu pływając blisko powierzchni. "Naprawdę nie wiemy, jak ośmiornica z głębin natknęła się na 3-metrowego rekina z otwartych wód oceanicznych. To bardzo tajemnicze, ale ocean jest pełen niespodzianek" - przekazała.
Gatunek zagrożony
Constantine wyjaśniła, że ośmiornica prawdopodobnie nie przeszkadzała rekinowi - zwierzę płynęło powoli, nie zdradzając oznak stresu. "Ośmiornica trzymała wszystkie macki na głowie rekina, być może po to, by nie zostać zauważoną. Podejrzewam, że odczepiłaby się, gdyby rekin płynął szybciej" - dodała.
Ostronosy atlantyckie znajdują się na Czerwonej Liście gatunków zagrożonych, głównie ze względu na fakt, że ich płetwy są bardzo cenione. Są one również przypadkowo łapane w połowach tuńczyka i miecznika Ich powolne tempo reprodukcji oznacza, że nie mogą rozmnażać się wystarczająco szybko, by odbudować populację.
"W badaniach morza najlepsze jest to jest to, że nigdy nie wiesz, co możesz zobaczyć. Wspierając inicjatywy ochronne, możemy zapewnić, że takie niezwykłe chwile będą nadal się zdarzały" - powiedziała Constantine.
Źródło: University of Auckland, LiveScience
Źródło zdjęcia głównego: 2025 Cable News Network All Rights Reserved