Z badań DNA pierwszych mieszkańców starożytnego Rzymu wynika, że było to miasto migrantów. Naukowcy odnaleźli ślady kodu genetycznego ludności Anatolii w Turcji, obszarów obecnego Iranu i Ukrainy.
Rzym, nazywany też Wiecznym Miastem lub Miastem Siedmiu Wzgórz, powstał w epoce żelaza.
Międzynarodowy zespół naukowców opracował profile genetyczne kolejnych pokoleń starożytnych Rzymian na podstawie analizy DNA 127 osób. Ich szczątki znaleziono w 29 miejscach wykopalisk archeologicznych w Wiecznym Mieście i jego okolicach. Na tej podstawie zrekonstruowano 12 tysięcy lat migracji w tym rejonie.
Kierunki migracji w starożytności
Badania i ich wyniki opublikowano w amerykańskim czasopiśmie naukowym "Science". Koordynatorem prac był antropolog Alfredo Coppa z rzymskiego uniwersytetu La Sapienza.
W badaniach, jak podkreślono, duży udział miało wiele włoskich uczelni oraz placówek naukowych i urząd do spraw dóbr archeologicznych.
- Po raz pierwszy ustaliliśmy dzięki danym biologicznym kierunki migracyjne ludności, która przybyła w dobie rozwoju Cesarstwa Rzymskiego - powiedział Coppa w rozmowie z agencją Ansa. Zwrócił uwagę na to, że wcześniej nie prowadzono badań o tak dużym zasięgu.
Jak ustalono, osiem tysięcy lat temu teren obecnego Rzymu już był zamieszkany przez ludność zajmującą się łowiectwem, a potem wzbogaciła się ona o rolników pochodzenia bliskowschodniego, anatolijskiego, a także irańskiego. Następnie, mniej więcej od pięciu do trzech tysięcy lat temu, przybyły ludy z ukraińskich stepów - twierdzą autorzy badań.
- Rzym był jak Nowy Jork, to było skupisko osób różnego pochodzenia - podkreślił genetyk Guido Barbujani z uniwersytetu w Ferrarze. Wyjaśnił, że w kolejnych wiekach napływ ze wschodu stopniowo zanikał, a do Wiecznego Miasta przybywali przede wszystkim ludzie z zachodu, centrum i południa Europy.
Autor: anw/map / Źródło: PAP
Źródło zdjęcia głównego: Universität Wien