W pobliżu Zanzibaru w Oceanie Indyjskim sfotografowano humbaka, którego pięć lat wcześniej widziano u wybrzeży Kolumbii. Oznacza to, że zwierzę pokonało dystans co najmniej 13 tysięcy kilometrów - to prawdopodobnie najdłuższa trasa, jaką kiedykolwiek zaobserwowano. Zjawisko to jednak niekoniecznie jest pozytywne, a według naukowców odpowiedzialne za niego mogą być zmiany klimatu.
Z artykułu opublikowanego przez międzynarodową grupę badaczy na łamach "Royal Society Open Science" w środę wynika, że dorosły samiec humbaka - jednego z gatunków potocznie nazywanych wielorybami - widziany w pobliżu Bahía Solano w Kolumbii w 2017 roku, pięć lat później został sfotografowany u wybrzeży Zanzibaru na Oceanie Indyjskim. Oznacza to, że zwierzę pokonało dystans co najmniej 13 tysięcy kilometrów, opływając niemal połowę kuli ziemskiej.
ZOBACZ TEŻ: Antylopa z Afryki w mazurskich lasach
Spektakularna migracja humbaka
Autorzy artykułu ustalili, że samiec widziany w wodach Pacyfiku i Oceanu Indyjskiego to ten sam humbak dzięki stronie happywhale.com, na której znajdują się tysiące zdjęć. Baza danych wykorzystuje sztuczną inteligencję do dopasowywania kształtów i wzorów ogonów humbaków i mapuje ich szlaki migracji na całym świecie.
Współautorka artykułu, dr Jekaterina Kałasznikowa z Tanzania Cetaceans Program oceniła dla BBC, że wyczyn humbaka jest "naprawdę imponujący i wyjątkowy", nawet biorąc pod uwagę, że jest przedstawicielem gatunku migrującego. Jej zdaniem trasa z Kolumbii do Zanzibaru to najprawdopodobniej najdłuższy dystans pokonany przez humbaka, jaki kiedykolwiek udało się zarejestrować.
Coraz dłuższe trasy wielorybów
Humbaki pokonują duże odległości, płynąc z tropikalnych obszarów lęgowych do żerowisk w chłodniejszych akwenach. Jednak samiec zaobserwowany u wybrzeży Zanzibaru pokonał trasę między dwoma odległymi lęgowiskami. Dlaczego?
BBC wskazuje, że za przyczynę podejrzewa się zmiany klimatu. Wedle tej teorii to spadająca liczba skorupiaków, którymi żywią się humbaki, wpływa na wydłużenie ich tras. Wersja ta wymaga jednak potwierdzenia i istnieją alternatywne próby wyjaśnienia zjawiska. Inna teoria głosi, że humbaki odkrywają nowe tereny lęgowe, ponieważ ich populacje w różnych zakątkach globu odradzają się dzięki wysiłkom na rzecz ochrony gatunku. Kałasznikowa dodała, że za zmianami mogą stać również naturalne mechanizmy ewolucyjne.
Ale szlak humbaka widzianego u wybrzeży Zanzibaru jest wyjątkowy nie tylko z powodu pokonanego dystansu. Jak zauważają autorzy artykułu w "Royal Society Open Science", humbaki zwykle migrują równoleżnikowo. Ruch "podłużny" określa się jako "nietypowy" dla tego gatunku.
Źródło: BBC, Royal Society Open Science
Źródło zdjęcia głównego: Shutterstock