"Odnaleźliśmy wejścia do nieznanych podziemnych tuneli"

O poszukiwaniach na terenie kompleksu bunkrów w Mamerkach (Mazury) pisaliśmy już wielokrotnie. Na tym terenie w czasie II wojny światowej stacjonował Wehrmacht, a historie o schowanych przez niemieckich żołnierzy skarbach przerodziły się w legendy. Jedna z nich dotyczy słynnej Bursztynowej Komnaty.

W 2017 roku za kwaterą szukano bezskutecznie ukrytego pomieszczenia, a w 2019 roku odkryto nieczynną studzienkę kanalizacyjną. Liczono, że może ona również być schowkiem kosztowności, bo leżała w pobliżu bunkra, który w trakcie wojny służył za wojskowe kasyno.

W tym roku poszukiwania wznowiono. - Dzięki zastosowaniu nowoczesnego georadaru odnaleźliśmy pięć wejść do podziemnych tuneli technicznych – mówi Bartłomiej Plebańczyk z Muzeum w Mamerkach. – Jak dotychczas, jest to największe odkrycie na terenie Mamerek. Wygląda na to, że odkryta sieć tuneli ma co najmniej 50 metrów długości, a po dokładnym zbadaniu może się okazać jeszcze większa – podkreśla.

Korytarze będą eksplorowane w drugiej połowie czerwca, a na razie zabezpieczono je przed postronnymi osobami. - Aby uniknąć nieproszonych poszukiwaczy skarbów, miejsca odkryć zostały zamaskowane – przekazuje Plebańczyk. – Wystąpiliśmy o pomoc do profesjonalnej firmy zajmującej się kamerami inspekcyjnymi, aby przed wejściem wykluczyć obecność niewypałów. Gdy to już się uda, zajmiemy się dokładnym zbadaniem kanałów – dodaje.

W Mamerkach w czasie II wojny światowej znajdowała się Kwatera Główna Niemieckich Wojsk Lądowych (OKH). To najlepiej zachowany ośrodek dowodzenia z czasów III Rzeszy na Mazurach. Niemcy, uciekając w styczniu 1945 roku, nie wysadzili bunkrów. Kwatera główna Adolfa Hitlera "Wilczy Szaniec" w Gierłoży znajduje się niecałe 20 kilometrów od tego miejsca.

Kompleks w Mamerkach zbudowano w latach 1940-44. W lesie nad Mamrami ukryto 30 masywnych schronów i ponad 200 innych obiektów. Były tam nie tylko baraki mieszkalne, wartownie i stanowiska obrony przeciwlotniczej, ale też kasyna i kuchnie, poczta, kino, szpital, sauna i stajnie. W kwaterze rezydowało 40 niemieckich generałów i półtora tysiąca żołnierzy.

Bursztynowa Komnata powstała na początku XVIII wieku na zamówienie Fryderyka I Hohenzollerna. Miała być główną ozdobą jego gabinetu w pałacu w Charlottenburgu koło Berlina. Syn Fryderyka I przekazał ją carowi Rosji Piotrowi I. Arcydzieło sztuki bursztynniczej przypieczętowało przyjaźń między władcami. To sala o wymiarach 10,5 metrów na 11,5 metra.

W 1941 roku Bursztynowa Komnata wpadła w ręce Niemców, którzy ją rozebrali i podobno przewieźli do zamku w Królewcu, ale gdy w 1945 roku pojawili się tam Rosjanie, nie znaleźli po komnacie śladu. To najcenniejszy skarb zaginiony podczas II wojny światowej.