Śmigłowiec Ka-52 rosyjskiego wojska rozbił się na wschodzie Syrii. Obaj piloci zginęli. Potwierdziło to rosyjskie ministerstwo obrony, dodając, że według wstępnych ustaleń przyczyną była awaria. "Kommiersant" twierdzi jednak, że maszyna została zestrzelona.
Do katastrofy śmigłowca doszło w nocy z poniedziałku na wtorek. Nie sprecyzowano, gdzie konkretnie i w jakich okolicznościach. Rosyjskie ministerstwo obrony mówi jedynie o "rutynowym locie patrolowym na wschodzie Syrii". Obaj piloci mieli zginąć na miejscu, a ich ciała zabrane z miejsca katastrofy przez wysłane na miejsce śmigłowce z zespołami szybkiego reagowania.
Siódmy utracony śmigłowiec
To pierwszy utracony w Syrii Ka-52. Rosyjskie ministerstwo obrony stwierdziło, iż "wstępne informacje" wskazują na awarię techniczną podczas lotu na małej wysokości. Dziennik "Kommiersant" twierdzi jednak, powołując się na źródło w wojsku, że maszyna została strącona przez "radykalnych islamistów" przy pomocy MANPADS, czyli lekkiej rakiety przeciwlotniczej odpalanej z ramienia. To siódmy śmigłowiec stracony przez Rosjan w Syrii od początku interwencji w tym kraju, rozpoczętej jesienią 2016 roku. Dotychczas chodziło głównie o maszyny starszej generacji z rodzin Mi-8 i Mi-24. Dodatkowo utracono sześć samolotów. Ka-52 jest jednym z dwóch nowoczesnych (drugi to Mi-28) rosyjskich śmigłowców szturmowych. Rosjanie określają je też mianem "Aligator". To maszyny z zawiłą historią. Od początku programu w latach 80. projektowano je jako radykalnie nowoczesne i wyznaczające nowe standardy. Zamiary okazały się jednak zbyt ambitne i trzeba było je istotnie ograniczyć, po drodze zmieniając oznaczenie z Ka-50 na Ka-52. Pomimo tego aligatory to jedne z najnowocześniejszych i najbardziej unikalnych śmigłowców w swojej klasie. Jednak tak jak wszystkie maszyny tego rodzaju, są wrażliwe na zestrzelenie podczas lotów na małej wysokości. Największym zagrożeniem jest człowiek z wyrzutnią MANPADS atakujący z zaskoczenia i małego dystansu.
Autor: mk//kg / Źródło: Kommiersant, RT, tvn24.pl
Źródło zdjęcia głównego: Wikipedia (CC BY SA 2.0) | Aleksandr Markin