- Zohran Mamdani uzyskał najlepszy wynik w przeprowadzonym w tym tym tygodniu głosowaniu na kandydata Partii Demokratycznej na burmistrza Nowego Jorku. Informacja o jego sukcesie zaskoczyła wielu obserwatorów.
- Jeśli urodzony w Ugandzie 33-latek wygra prawybory, a następnie jesienne wybory, zostanie jednym z najmłodszych burmistrzów Nowego Jorku w historii. Będzie też pierwszym muzułmaninem na tym stanowisku.
- Kim jest i jak udało mu się pokonać uznawanego za faworyta byłego gubernatora stanu?
Gdy jesienią ubiegłego roku ogłaszał swoją kandydaturę, Zohran Mamdani był politykiem "o skromnym CV i małej rozpoznawalności" - ocenia "The New York Times". Obecnie 33-latek stoi na dobrej drodze do zostania kandydatem Partii Demokratycznej na burmistrza Nowego Jorku. Jak do tego doszło?
Jak podaje agencja AP, w zorganizowanych we wtorek wewnętrznych prawyborach demokratów uzyskał on najlepszy wynik spośród wszystkich 12 kandydatów (43,5 proc. poparcia). Pokonał przy tym uznawanego dotąd za faworyta Andrew Cuomo, byłego gubernatora stanu Nowy Jork. Kim jest potencjalny zwycięzca i co stoi za jego sukcesem?
Kim jest Zohran Mamdani
Mamdani ma 33 lata. Jego rodzice pochodzą z Indii, on sam urodził się Kampali, na południu Ugandy. Do Stanów Zjednoczonych wyemigrował wraz z rodziną, gdy miał siedem lat. Jego matka jest cenioną reżyserką filmową, a ojciec wykładowcą prestiżowego nowojorskiego Uniwersytetu Columbia. Oboje kończyli uniwersytet Harvarda. Sam Mamdani wykształcenie zdobywał gdzie indziej. Dyplom z afrykanistyki uzyskał na Bowdoin College, w oddalonym od Nowego Jorku o kilka godzin jazdy stanie Maine. Obywatelstwo USA uzyskał w 2018 roku.
Zanim zajął się polityką, Mamdani zaliczył krótką przygodę z muzyką. Tworzył hiphopowe utwory pod pseudonimem Young Cardamom, a później także Mr. Cardamom – wskazuje stacja PBS. Zawodowo 33-latek zajmował się doradztwem w kwestiach mieszkalnictwa. Pomagał ubogim właścicielom mieszkań walczyć z eksmisją. O problemach związanych z wysokimi kosztami nieruchomości i czynszów mówił głośno m.in. w 2020 roku, gdy po raz pierwszy ubiegał się o miejsce w Zgromadzeniu Stanowym Nowego Jorku. Start zakończył sukcesem. Później jeszcze dwukrotnie udało mu się zdobyć reelekcję.
O tym, że zamierza ubiegać się o fotel burmistrza poinformował na jesieni ubiegłego roku. Bardziej doświadczeni konkurenci usiłowali sportretować go jako nieprzygotowanego do zarządzania miastem. On sam mówił, że jest dumny, że nie posiada doświadczeń, takich jak inni politycy - w tym kontekście stacja NPR przypomina, że jego główny rywal, Andrew Cuomo, w 2021 roku zrezygnował ze stanowiska w atmosferze skandalu wywołanego oskarżeniami o molestowanie seksualne.
DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ:
Darmowe autobusy, zamrożone czynsze. Jak Mamdani przekonał do siebie ludzi?
Zdaniem BBC kampania Mamdaniego nabrała siły dzięki oddolnej energii dziesiątek wolontariuszy, odważnym postulatom i prostocie przekazu. 33-latek stawiał na media społecznościowe i internet. Większość składanych przez niego obietnic koncentrowała się wokół obniżenia kosztów życia przeciętnych nowojorczyków. Dla zobrazowania postulatów zdarzało mu się sięgać po niekonwencjonalne metody. By okazać poparcie dla zamrożenia wysokości czynszów, nagrał jak skacze do lodowatych wód Oceanu Atlantyckiego. Brak bezpieczeństwa żywnościowego zobrazował zaś jedząc w trakcie Ramadanu burrito w metrze – wylicza BBC.
Mamdani składał obietnice zamrożenia czynszów, bezpłatnych autobusów, utworzenia miejskiej sieci przystępnych cenowo sklepów spożywczych, czy zapewnienia powszechnej opieki nad dziećmi. Jak zauważa "The New York Times", realizacja tych postulatów może okazać się zdecydowanie trudniejsza, niż przedstawia to Mamdani, ale jego pomysły zdają się "znajdować oddźwięk wśród nowojorczyków". Ci, w ocenie gazety, pragną "polityka, który naprawdę rozumie, jak to jest mieszkać w ciasnym mieszkaniu i dojeżdżać do pracy metrem".
Opisując kampanię 33-latka dziennik zwraca również uwagę na otwartość, z jaką mówił on o kwestiach religii i ostrość jego krytyki pod adresem działań Izraela. Jego słowa zbrodniach wojennych, jakich jego zdaniem ma dopuszczać się to państwo i poparcie dla aresztowania Binjamina Netanjahu wywołały w USA wiele kontrowersji. Mamdani wielokrotnie podkreślał jednak, że przedmiotem jego krytyki nie są Żydzi sami w sobie i deklarował, że - jako burmistrz - walczyłby z wszelkimi przejawami antysemityzmu. - Będę burmistrzem każdego nowojorczyka, niezależnie od tego, czy głosowałeś na mnie, na gubernatora Cuomo, czy byłeś zbyt rozczarowany systemem politycznym, by w ogóle głosować - mówił we wtorek.
Prywatnie Mamdani jest mężem Ramy Duwaji, 27-letniej artystki syryjskiego pochodzenia. Para miała się poznać na jednej z aplikacji randkowych. Ślub wzięła na początku tego roku. Zawodowo Duwaji zajmuje się sztuką. Jej prace ukazywały się w BBC, "The New York Times" czy "The Washington Post". Były też pokazywane w londyńskim muzeum Tate Modern. 27-latka rzadko towarzyszy Mamdaniemu podczas publicznych wydarzeń. Polityk odniósł się do tego niedawno, wskazując na hejt, jaki spada często na osoby angażujące się w kampanię. Zaznaczył, że gdy obraźliwe słowa dotyczą jego samego, udaje mu się je ignorować, ale gdy dotyczą "osób, które kocha" nie jest to już łatwe.
DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ:
Mamdani blisko nominacji Partii Demokratycznej. Co zadecyduje o wygranej?
Ze względu na zasady demokratycznych prawyborów w Nowym Jorku zwycięstwo Mamdaniego nie jest jeszcze w 100 proc. pewne, ale dużo na nie wskazuje. Sam kandydat ogłosił się już wygranym. Przyjął też gratulacje od głównego konkurenta - byłego gubernatora stanu.
Definitywnego potwierdzenia jego sukcesu należy spodziewać się po 1 lipca. Wtedy to dokonana zostanie dodatkowa analiza wyników wyborów. Jest ona konieczna ze względu na skomplikowane reguły głosowania. Co do zasady, stanowią że prawybory wygrywa kandydat, który zdobył ponad 50 proc. głosów. Schody zaczynają się w momencie, gdy nikomu się to nie udaje - tak, jak było to tym razem. Wówczas z wyścigu wyklucza się osobę z najmniejszą liczbą głosów. Następnie sprawdza się, kogo jej wyborcy wskazali jako kandydata drugiego czy kolejnego wyboru (jest to możliwe, ponieważ w głosowaniu można poprzeć do pięciu osób, które szereguje się według siły poparcia). Głosy te dodaje się tych, jakie policzono wcześniej. Proces ten jest powtarzany aż do momentu, gdy zostają dwaj kandydaci. Spośród nich wyłaniany jest zwycięzca.
Autorka/Autor: Julia Wiśniewska//am
Źródło: BBC, NPR, PBS, The New York Times, tvn24.pl
Źródło zdjęcia głównego: VINCENT ALBAN / THE NEW YORK TIMES / POOL/PAP/EPA