Aneta: - Zmierzyli mi ciśnienie. 160. Poczułam, że już dłużej nie dam rady, że już tego psychicznie nie zniosę.

Marek: - Wystarczyło, że wszedł do budynku, a ludzie chowali się po kątach.

Danuta: - Prezes krzyczał, ośmieszał. Bałam się tych spotkań.

Tomasz: - Gdy jestem zestresowany, jąkam się. Prezes nawet z tego potrafił szydzić, naśladował mnie, przerywając w pół zdania: "yyy".

Katarzyna: - Z koleżanką bałyśmy się go tak bardzo, że kropiłyśmy biuro wodą święconą. Wiem, że brzmi to jak absurd.

Robert: - Dobrą zabawą prezesa było wzywanie mnie w trybie pilnym, a potem trzymanie mnie pod gabinetem godzinę lub dwie, po czym informowanie, że nie ma dla mnie czasu.

Agata: - Wszelkie moje wyjaśnienia przerywał i mówił podniesionym głosem: "Nie interesuje mnie pani tłumaczenie".

Ireneusz Jaki, prezes Wodociągów i Kanalizacji w Opolu, zaprzecza wszystkim zarzutom. Niektóre nazywa absurdalnymi, inne pomówieniami, jeszcze inne kłamstwami. Powołał komisję, której prace wykazały, że to jego zastępcy (z którymi jest w konflikcie) mogli dopuścić się zachowań "nieakceptowalnych o charakterze mobbingu".

Krótko po pierwszej rozmowie z prezesem WiK dzwoni do mnie jego syn, Patryk Jaki. Były wiceminister sprawiedliwości, obecnie europoseł Solidarnej Polski jest jednym z najbliższych współpracowników Zbigniewa Ziobry, ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego. To podwładni Ziobry będą wyjaśniać, czy w spółce kierowanej przez ojca Patryka Jakiego dochodziło do przypadków mobbingu. Patryk Jaki chce mi wyjaśnić kulisy wydarzeń w WiK. Zaprasza mnie na rozmowę do Ministerstwa Sprawiedliwości, choć od ponad trzech lat nie pełni w resorcie żadnej funkcji.

Do tego spotkania jeszcze wrócimy.

ŚLEPI NA CIERPIENIE. DLACZEGO MOBBER MOŻE BYĆ OPRAWCĄ >>>

Aneta: - W firmie pracuję od wielu lat, mobbing miał miejsce właściwie od pierwszych miesięcy pracy prezesa, czyli od 2015 roku. Od pierwszych dni było widać, z kim mamy do czynienia. Traktował ludzi jak niesforne psiaki do kopnięcia. Widziałam, jak ludzie gasną, garbią się i chowają po pokojach. Widziałam zapłakane koleżanki i dorosłych mężczyzn, którym na widok prezesa trzęsą się ręce. Degradował pracowników. Z dnia na dzień przenosił do innych działów. Dziś pracujesz w dziale zamówień, a jutro w sprzedaży. Dlaczego? Bo tak. Przenosił też z pokoju do pokoju. Kilka razy się "przeprowadzałam", zawsze bez uprzedzenia. Potem dobrotliwie poklepywał mnie po ramieniu, pytając: "I co, już przeprowadzona?". Dezorganizował naszą pracę. Wpadał i żądał wykonania w ciągu kwadransa zadań, na które potrzeba dwóch dni. Albo dawał dwa dni na takie, które zwykle zajmują dwa tygodnie. Przykład? W trakcie bardzo intensywnego okresu rozliczeń zlecił przygotowanie podwyżek uznaniowych dla pracowników, na przykład w wysokości 23 złotych brutto. Na już. Rzucałyśmy inne pilne sprawy, nie było mowy o sprzeciwie. Prezes wykrzykiwał coś z pogardą i trzaskał drzwiami. Na spotkaniach kierowników opieprzał ich jak uczniaków, publicznie ośmieszał. "Pani nic nie umie", "Pan się do niczego nie nadaje". Te zwroty to był standard.

Ireneusz Jaki od 2014 był wiceprezesem spółki WiK. Rok później został prezesem. W 2018 roku prezydent Opola Arkadiusz Wiśniewski otrzymał pierwszy anonimowy list oskarżający prezesa o mobbing. Prezydent powiadomił o liście ówczesnego przewodniczącego Rady Nadzorczej Piotra Łebka.

Aneta: - Mamy żal do Rady Nadzorczej, że wtedy nie zbadała należycie tej sprawy.

Arkadiusz Wiśniewski zna Patryka Jakiego, europosła Solidarnej Polski, a prywatnie syna prezesa WiK. W 2014 roku wspólnie przygotowywali komitet wyborczy. Wiśniewski startował jako kandydat niezależny i wygrał wybory. Współpraca z Ireneuszem Jakim układała się dobrze.