O pytaniach, jakie ma korzenie albo skąd jest tak naprawdę, autorka pisze w książce tak: "dowolne z tych pytań uruchamia we mnie łańcuch reakcji patriotycznej. Najpierw mnie zatyka. Potem powoli wzbiera we mnie oburzenie, że jak ktoś śmie, mnie, Polkę, tak polską, że tę Inwokację w środku nocy... jak śmie mnie pytać o to, skąd pochodzę. Reakcji nie kończy wybuch. Dochodzi do implozji, emocje nikną w jakiejś czarnej dziurze, nie znajdują ujścia. Przesączają się gdzieś do codziennej frustracji. Przecież wiem, do której przegródki wsadził mnie mój ojciec ze swoimi genami. Wiem, że w tej gorączce katalogowania, którą nie zarządza żaden szalony archiwista, na zawsze, na pierwszy rzut oka, przypada mi etykieta: 'Murzynka'".

Natalia Szostak: Pamiętasz Tuwima i "Murzynka Bambo" ze szkoły?

Oliwia Bosomtwe: Pamiętam ten wiersz z dzieciństwa, wydaje mi się, że mi go czytano, ale nie jestem pewna, jakie budził wtedy we mnie reakcje. Z perspektywy czasu widzę w nim przede wszystkim ślad kolonialnego imaginarium, które w Europie międzywojennej było powszechne.

CZYTAJ TEŻ: NIE MA, ŻE GRUBY - OLBRZYMI. ZAMIAST "MĘŻCZYŹNI" SĄ "LUDZIE", ZAMIAST SYNÓW CÓRKI. O CO CHODZI? >>>

Jesteś na okładce książki, zaczynasz ją od swojej historii. Ale to tylko mała część tego, o czym piszesz.

Pisanie takiej książki o sobie byłoby megalomanią. To nie było moim celem, choć siłą rzeczy, biorąc pod uwagę, jak działają media, ta część być może przykuwa największą uwagę. Umieściłam w tej książce część o mojej historii, żeby czytelnik wiedział, z jakiej piszę pozycji. Mój ojciec jest z Ghany, moja matka jest Polką. Urodziłam się i wychowałam w Polsce. W związku z tym spotykały i nadal spotykają mnie różne sytuacje związane z moim wyglądem. Kiedy ludzie mnie widzą, zakładają, że wiedzą coś na mój temat. Instruktor jazdy pogratulował mi, że dobrze mówię po polsku, choć już na początku rozmowy powiedziałam mu, że jestem redaktorką naczelną portalu internetowego.