Po transformacji ustrojowej Poznań czekało sporo porządków. W latach dziewięćdziesiątych zmieniano nazwy ulic, którym nadawano komunistycznych patronów. Wiele obiektów stanowi kłopotliwy spadek po dawnej władzy. Są jednak także miejsca, bez których nie wyobrażamy sobie dziś Poznania, a które powstały właśnie w PRL.
W dzień największego święta PRL wybraliśmy pięć miejsc, które stanowią kłopotliwe dziedzictwo dla Poznania. Teraz prezentujemy zupełnie inną piatkę tych, które stały się symbolami miasta.
Okrąglak
Budynek zaprojektowany przez warszawskiego architekta Marka Leykama stanął w miejscu zniszczonej w trakcie II wojny światowej siedziby Banku Cukrownictwa, przy zbiegu ulic Mielżyńskiego i 27 Grudnia. Jego budowę rozpoczęto w 1948 r., a uroczyste otwarcie Domu Towarowego "Okrąglak" nastąpiło w 1955 r.
Dziewięciopiętrowy budynek w kształcie walca na trwałe wpisał się w krajobraz miasta. Obecnie przechodzi remont, który zakończy się jeszcze w tym roku.
Rondo Kaponiera
Najważniejszy węzeł komunikacyjny miasta, którego remont rozpocznie sie niebawem, zawdzięczamy komunistycznym władzom. W 1968 r. podjęły decyzję o przebudowie skrzyżowania. Przez pięć lat wybudowano w tym miejscu rondo z przejściem podziemnym wraz z mostem Uniwersyteckim oraz betonową estakadą ulicy Roosevelta.
Pod rondem znalazły się punkty usługowe, a wszystkie podziemne korytarze łączyły znajdujące się na suficie różnokolorowe neony, które kierowały pasażerów do wyjść na odpowiednie przystanki.
Poznański Szybki Tramwaj
Choć pierwsze plany budowy szybkiego tramwaju powstały już w 1928 r., to dopiero w 1980 r. rozpoczęto jego budowę. Koncepcje zakładały powstanie trasy nawet aż z Murowanej Gośliny do Lubonia.
Ostatecznie zdecydowano się na trasę z osiedla Sobieskiego do mostu Teatralnego, gdzie tramwaj włącza się w normalne torowisko. Gdyby nie zaawansowane prace w latach osiemdziesiątych i powstanie w tym czasie wykopu, którym miał kursować tramwaj oraz słupów konstrukcyjnych pod estakadę nad rzeka Bogdanka, nie wiadomo, czy Poznański Szybki Tramwaj by powstał.
W latach dziewięćdziesiątych dokończono rozpoczętą w okresie PRL inwestycję i w 1997 r. na trasę wyjechał pierwszy tramwaj.
Sypialnie Poznania
Choć o budownictwie z wielkiej płyty opinie są raczej kiepskie i kojarzy nam się ona z perypetiami bohaterów serialu "Alternatywy 4" Stanisława Barei, nie da się zaprzeczyć, że dzięki niemu Poznań się rozwinął. Rataje, Winogrady i Piątkowo - w tych dzielnicach powstało tysiące mieszkań, a dzielnice z peryferii miasta stały się sypialniami dla mieszkańców.
Budowa osiedli rozpoczęła się na początku lat sześćdziesiątych od osiedli ratajskich. W dalszej kolejności budowano osiedla na Winogradach a następnie na Piątkowie, Naramowicach oraz osiedle Kopernika na Grunwaldzie.
Nowe Zoo
O tym, że ogród zoologiczny przy ul. Zwierzynieckiej jest za mały, mówiono już przed I wojną światową. Wobec braku możliwości powiększenia zoo w centrum, w 1964 r. podjęto decyzje o budowie Nowego Zoo na Malcie. Na Białej Górze, na obszarze obejmującym 117 hektarów, w ciągu 10 lat wybudowano drugi co do wielkości ogród zoologiczny w Polsce. Połączenie z rondem Śródka zapewniono m.in. poprzez wybudowanie nowej trasy dla likwidowanej na Wildzie kolejki wąskotorowej.
Przeniesienie zoo nad jezioro Maltańskie poskutkowało dalszym rozwojem tej okolicy i powstaniem centrum rekreacyjnego ze sztucznym stokiem narciarskim.
Autor: Filip Czekała/mz / Źródło: TVN Poznań
Źródło zdjęcia głównego: poznan.wikia.com, cc | Macbre