10 września 1939 roku wojska niemieckie weszły do Poznania. Tak zaczęła się brutalna okupacja. Stolicę Wielkopolski planowano przekształcić w idealne miasto narodowosocjalistyczne. Polacy z Poznania mieli zniknąć.
1 września około południa doszło do pierwszego ataku, 30 samolotów niemieckich zrzuciło bomby na miasto. Tego dnia jeszcze kilkakrotnie Poznań atakowano z powietrza. Pierwszy dzień wojny okazał się tragiczny. W nalotach zginęło około 200 osób, a około 50 zostało ciężko rannych. Miasto poniosło znaczne zniszczenia. Ludność opuszczała miasto w popłochu, ewakuowane były urzędy i instytucje. Mocno ucierpiało lotnisko na Ławicy. Bomby spadły także m.in. na dworzec kolejowy zabijając ludzi oczekujących na pociąg.
Swastyka nad ratuszem
Niemcy zajęli Poznań 10 września 1939 roku. Wówczas w mieście pojawiły się wojska i przedstawiciele władz okupanta. Główne niemieckie siły wkroczyły do Poznania jednak dopiero dwa dni później. Komendantem wojskowym Poznania został wtedy Max von Schenckendorff. 13 września w stolicy Wielkopolski pojawił się Arthur Greiser, który wkrótce został namiestnikiem Kraju Warty.
Wkraczające do Poznania niemieckie siły witali na Starym Rynku miejscowi Niemcy, którzy wówczas stanowili ledwie około 6 tysięczną grupę. Nad miastem powiewały swastyki.
Do Poznania dotarły trzy pułki piechoty na czele z generałami Alfredem Vollard-Bockelbergiem i Curtem Ludwigiem Gienanthem. Temu pierwszemu prezydent Cyryl Ratajski przekazał symboliczne klucze do miasta. Najwyższą władzę w Poznaniu objęło wojsko, na którego czele stanął Bockelberg.
Ludność wezwano do postępowania zgodnego z zarządzeniami władz. Za każdy atak lub akt oporu wobec najeźdźcy grożono śmiercią.
14 września Gerhard Scheffler zajął miejsce Ratajskiego i został komisarzem miejskim, a od 1 stycznia 1940 r. - nadburmistrzem Poznania.
Zachodnie terytoria Polski, w tym Poznań,wcielono do III Rzeszy w październiku 1939 r. Wydzielono wówczas osobną jednostkę terytorialną - Reichsgau Posen, którą po kilku miesiącach przemianowano na Warthegau (nazwa stosowana zamiennie z Wartheland) czyli Kraj Warty.
Hitlerowski wzór
Od pierwszych dni okupacji, zgodnie z dyrektywami Adolfa Hitlera, władze starały się nadać - a w ich mniemaniu przywrócić - miastu niemiecki charakter, który Poznań miał już przybrać na stałe. Niemcy przejmowali polskie i żydowskie przedsiębiorstwa i warsztaty. Z ulic zniknęły polskie szyldy, pojawiły się tabliczki z niemieckimi nazwami ulic. Przebudowywano obiekty użyteczności publicznej. Najistotniejszym założeniem planu, było stworzenie najdalej na wschód wysuniętej rezydencji Hitlera, w Zamku Cesarskim. Przebudowa miała potrwać do końca 1941 r. Wtedy już całe miasto miało mieć germański charakter.
Plany Niemców spełzły na niczym. Poznań wrócił do Polski 23 lutego 1945 roku.
Zachodnie terytoria Polski, w tym Poznań, wcielono do III Rzeszy w październiku 1939 r. Wydzielono wówczas osobną jednostkę terytorialną - Reichsgau Posen, którą po kilku miesiącach przemianowano na Warthegau (nazwa stosowana zamiennie z Wartheland) czyli Kraj Warty.
Od pierwszych dni okupacji, zgodnie z dyrektywami Adolfa Hitlera, władze starały się nadać - a w ich mniemaniu przywrócić - miastu niemiecki charakter, który Poznań miał już przybrać na stałe.
Autor: FC / Źródło: TVN 24 Poznań
Źródło zdjęcia głównego: Bundesarchiv