W warszawskim kościele sióstr wizytek przy Krakowskim Przedmieściu odbyła się msza święta pogrzebowa Jacka Woźniakowskiego - historyka sztuki, pisarza, publicysty, współzałożyciela Wydawnictwa Znak. Zmarł 29 listopada. Miał 92 lata.
Po mszy urna z prochami zmarłego została przewieziona do kaplicy Zakładu dla Niewidomych w podwarszawskich Laskach, a następnie złożona na miejscowym cmentarzu. W uroczystościach uczestniczyła rodzina i przyjaciele zmarłego, przedstawiciele Senatu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, którego był profesorem, europarlamentarzyści.
Prawnuk Rodakowskiego
Jacek Woźniakowski urodził się 23 kwietnia 1920 r. w Biórkowie, w rodzinie ziemiańskiej. Był prawnukiem malarza Henryka Rodakowskiego i wnukiem ekonomisty, taternika i pioniera ochrony przyrody Jana Gwalberta Pawlikowskiego.
Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu i jako podchorąży 8. Pułku Ułanów uczestniczył w Kampanii Wrześniowej, w której został ranny. Był działaczem konspiracyjnej organizacji "Tarcza", a później adiutantem komendanta mieleckiego obwodu AK. Po wojnie ukończył polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Przez lata związany z Wydawnictwem Znak
Woźniakowski był kierownikiem zespołu tłumaczy brytyjskiego tygodnika Foreign Office "Głos Anglii". Od 1945 r. współpracował z "Tygodnikiem Powszechnym", a od 1948 r. był sekretarzem redakcji tego pisma, później także zastępcą redaktora naczelnego. W latach 1957-59 Woźniakowski był redaktorem naczelnym miesięcznika "Znak". Był jednym z założycieli powstałego w 1959 r. w Krakowie Wydawnictwa Znak, jego wieloletnim dyrektorem i redaktorem naczelnym. Dla "Tygodnika Powszechnego" relacjonował trzecią sesję Soboru Watykańskiego II. Od 1953 r. do 1991 r. Woźniakowski wykładał na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Mimo posiadania od 1973 r. tytułu doktora habilitowanego aż do roku 1980 z przyczyn politycznych nie otrzymał stanowiska docenta. W roku 1980 został mianowany na profesora nadzwyczajnego, a dziesięć lat później uzyskał tytuł prof. zwyczajnego. Należał do Komitetu Obywatelskiego przy Przewodniczącym NSZZ "Solidarność" Lechu Wałęsie. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu. Był pierwszym po upadku komunizmu prezydentem Krakowa (1990-91).
Ceniony autor
Woźniakowski jest autorem wielu cenionych i lubianych przez czytelników książek, wśród nich m.in."Laik w Rzymie i Bombaju"(1965); Co się dzieje ze sztuką" (1974); "Tatry w poezji i sztuce polskiej" (1975); "Czy artyście wolno się żenić?" (1978); "Świeccy" (1987); "Czy kultura jest do zbawienia koniecznie potrzebna?" (1988).
Uczestniczył w zakładaniu Klubów Inteligencji Katolickiej w Krakowie i Warszawie; należał do Papieskiej Rady ds. Kultury, Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa, był współzałożycielem i wykładowcą Towarzystwa Kursów Naukowych, które sprawowało pieczę nad nielegalnym "latającym uniwersytetem". Był także przewodniczącym Rady Fundacji i jury Nagrody im. Kościelskich. Przewodniczył Radzie Fundatorów Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie oraz Zarządowi Stowarzyszenia Willa Decjusza. Był wiceprzewodniczącym Polskiego Komitetu UNESCO.
Autor: MON/tr / Źródło: PAP