Córka Romana Polańskiego zagra słynną Polkę. Znamy szczegóły

- Krystyna Skarbek była niesamowitą postacią, była Jamesem Bondem, i być może przyszedł czas na film o żeńskim Jamesie Bondzie - mówi James Marquand, reżyser filmu "The Partisan". Polsko-brytyjska koprodukcja ma być opowieścią o słynnej polskiej agentce, działającej w brytyjskich służbach wywiadowczych podczas II wojny światowej. Do tajnej służby Kierownictwa Operacji Specjalnych powołał ją sam Winston Churchill. Miał ją nazywać "ulubionym szpiegiem".  

W postać słynnej agentki wciela się Morgane Polański, córka Romana Polańskiego. W filmie grają też m.in. Piotr Adamczyk, Agata Kulesza, Malcolm McDowell, Ingvar Sigurdsson i Frederick Schmidt. Zdjęcia kręcone były m.in. w Bystrzycy Kłodzkiej, która została przekształcona na potrzeby produkcji we francuskie miasto Crest. W Radkowskich Skałach powstaną sceny kaskaderskie i batalistyczne. Wcześniej ekipa pracowała też m.in. w Warszawie i Lublinie.

Morgane Polański, filmowa Krystyna Skarbek, jest córką Romana Polańskiego i Emmanuelle Seigner. Urodzona w 1993 roku w Paryżu aktorka po raz pierwszy pojawiła się na ekranie w wieku dziewięciu lat, gdy statystowała w "Pianiście" w reżyserii swojego ojca, potem wystąpiła w jego "Olivierze Twiście" jako córka rolnika oraz hotelowa recepcjonistka w "Autorze widmo". 

W wywiadzie dla dwutygodnika "Viva" mówiła: - Czasami mam poczucie, że dorosłam na planie filmów taty. Wszystko mnie interesowało, każdy drobiazg. Chodziłam za charakteryzatorką, kostiumologiem, operatorem, reżyserem planu i podglądałam, na czym polega ich praca. Namiętnie podglądałam tatę: jak się zachowuje wobec całej ekipy, jak traktuje aktorów, jak oni na niego reagują jako reżysera, ale też człowieka. Dzięki tacie wiem, jaka to jest odpowiedzialność, jak dużo trzeba się nauczyć. Więc na razie grzecznie się uczę.

Studiowała  w londyńskiej Central School of Speech and Drama. Pierwszą większą rolą był występ w serialu "Wikingowie", gdzie wcieliła się w postać księżniczki Gisli. 

Reżyser James Marquand podkreśla, że przestudiował bardzo dużo materiałów na temat Krystyny Skarbek. - Aby dokonać tego, czego dokonała, musiała być osobowością bardzo skomplikowaną - podkreśla.

Przyszła "ulubiona agentka" Winstona Churchilla była córką Jerzego Skarbka, zubożałego potomka arystokratycznego rodu. Urodziła się 1 maja 1908 r. w Warszawie. Jej matka, wywodząca się z bogatej rodziny żydowskich bankierów Stefania Goldfeder, w posagu wniosła do małżeństwa ogromny majątek.

Skarbek była piękną, wysportowaną kobietą. Od dziecka znakomicie jeździła konno i na nartach. W 1929 r. wzięła udział w konkursie Miss Polonia. Otaczała ją sława uwodzicielki. Pierwsze małżeństwo z przemysłowcem Karolem Gettlichawem, zawarte w 1933 r., trwało ledwie pół roku.

W listopadzie 1938 r. Krystyna wyszła za mąż po raz drugi, za podróżnika i pisarza powieści dla młodzieży, Jerzego Giżyckiego. We wrześniu 1939 r. oboje przebywali w Kenii, gdzie Giżycki pracował jako dyplomata. Na wieść o wybuchu wojny wyjechali do Francji, skąd Krystyna, już sama, w separacji z mężem, przedostała się do Anglii. Tam, wykorzystując swe przedwojenne koneksje, zgłosiła się do służby w agencji brytyjskiego wywiadu SOE, powołanej przez Winstona Churchilla do dywersji na niemieckich tyłach.

Występując jako Christine Granville, została skierowana na Węgry z zadaniem podjęcia pracy konspiracyjnej. Z Budapesztu trzykrotnie odbyła podróż do okupowanej Polski jako kurierka tatrzańska. Zbierała informacje wywiadowcze, które m.in (według źródeł brytyjskich) pomogły Churchillowi w uściśleniu przewidywanego terminu niemieckiej inwazji na ZSRR. W czerwcu 1940 r. Krystynie udało się odwiedzić w Warszawie matkę, ale nie przekonała jej do ucieczki z okupowanej Polski. Stefania Skarbek zginęła w warszawskim getcie.

Już podczas wojny krążyły legendy o fantazji i brawurze Krystyny. Gdy przeprowadzała czeskich oficerów z Węgier do Jugosławii, ich samochód uległ awarii. Patrolowi niemieckiemu nie tylko przedstawiła fałszywe dokumenty, ale jeszcze poprosiła o pomoc w przepchnięcia samochodu przez granicę.

W lipcu 1944 r. Krystynę zrzucono na spadochronie do francuskich partyzantów w południowej Francji, gdzie m.in. zorganizowała wykupienie z rąk gestapo kilku aresztowanych szefów siatki dywersyjnej "Jockey". Tam miała oświadczyć lokalnemu dowódcy gestapo, że jest siostrzenicą brytyjskiego generała Montgomery'ego, i że za uwolnienie aresztowanych gwarantuje mu życie po wkroczeniu aliantów. Niemiec uwierzył w jej słowa, uwolnił więźniów, a nawet dał pistolet i samochód, którym przejechali na drugą stronę frontu, do aliantów. Niemcy wyznaczyli wysoką nagrodę za wydanie Krystyny Skarbek i rozlepili plakaty z jej zdjęciem na stacjach kolejowych.

W końcu sierpnia 1944 r., gdy w Warszawie trwało powstanie, Krystyna dotarła do Londynu. Wielokrotnie składała prośby o przerzut do Polski, ale zawsze spotykała się z odmową. Skarbek została zdemobilizowana w kwietniu 1945 r. w Kairze. Dostała odprawę w wysokości 100 funtów i osobiste podziękowanie od Churchilla.

Po wojnie miała trudności ze znalezieniem zatrudnienia w Anglii. Pracowała jako pokojówka w hotelu, telefonistka, sprzedawczyni w domu towarowym Harrods i jako stewardessa na statkach pasażerskich. W tym okresie poznała Iana Fleminga, z którym miała trwający blisko rok romans. Prawdopodobnie to właśnie ją Fleming opisał, tworząc postać Vesper Lynd w swej pierwszej powieści o Jamesie Bondzie - "Casino Royale".

Podczas pracy na statku Krystyna Skarbek poznała też stewarda, Dennisa Muldowneya. Gdy odrzuciła jego oświadczyny, zakochany mężczyzna zadał jej cios nożem. Zmarła w szpitalu 15 czerwca 1952 roku w wieku 34 lat.

Producent wykonawczy "The Partisan" George Byczynski zauważa, że mimo swoich ogromnych zasług i fascynującej biografii Krystyna Skarbek nie jest dziś powszechnie znana. - Wielu Brytyjczyków, z którymi rozmawiałem, nie wiedziało, kim jest Skarbek, o której Winston Churchill mówił, że jest jego "ulubionym szpiegiem". I dodaje: - Najodważniejsza z odważnych, taka postać na pewno zasługuje na film.

Premierę "The Partisan" zaplanowano na pierwszą połowę 2024 r.