Wyjątkowa ozdoba posłanki. "To fibula, nie broszka"

W czwartek podczas wystąpienia w Sejmie dotyczącego zmian definicji gwałtu posłanka Anita Kucharska-Dziedzic, reprezentująca Nową Lewicę, miała na swojej marynarce zapinkę (inaczej fibulę) z okresu wędrówek ludów, która jest repliką okazałej ozdoby ze skarbu z V wieku odnalezionego w Śliwczy koło Rzeszowa w 1976 roku.

- To jest fibula, czyli nie broszka. Ona jest z kultury przeworskiej, czyli Goci byli na ziemiach polskich. Dwa oryginały takich fibul są w muzeum w Rzeszowie, ja mam replikę. Zamówił ją mój mąż na dziesiątą rocznicę ślubu u już nieżyjącego jubilera w Krakowie specjalizującego się na replikach antycznej biżuterii. Mąż jest z zawodu archeologiem i konserwatorem zabytków - mówi posłanka Anita Kucharska-Dziedzic.

W Europie fibul używano od tzw. okresu halsztackiego czyli od około 1300 r. p.n.e do czasów średniowiecza. Fibule były popularne w okresie wpływów rzymskich. Poza swą utylitarną funkcją zbliżoną do współczesnych agrafek, były też widoczną oznaką statusu właściciela.

- Przecież ona jest piękna, piękny wzór. I pomyśleć, że ludzie dawno temu mieli taką wyobraźnię i taki też kunszt wykonania, bo to jest dokładna replika. Pokażmy, że cywilizacja nie zaczęła się dwa dni temu czy sto lat temu – zaczęła się dużo wcześniej. Ludzie wykonywali piękne rzeczy - dodaje posłanka.

Ozdoba wykonywana była głównie z brązu i żelaza, składała się między innymi z główki, na której umieszczano zazwyczaj najważniejszy wzór, zdobionego kabłąka, nóżki i pochewki, w której chowała się igła. 

Jak tłumaczy w rozmowie z TVN24, często ludzie mylą jej fibulę z krzyżykiem. - To nie jest żaden krzyż. Ten wzór się pojawił, zanim ktokolwiek słyszał o chrześcijaństwie. Tak te fibule po prostu wyglądały - dodaje.