Sejm dostawił ","

Ustawa określa zasady paczkowania towarów oraz butelkowania win, napojów spirytusowych i aerozolów. W 2009 r. w pracach Senatu wykreślono przecinek, który w przepisie dotyczącym prowadzenia kontroli określa, jakie pomieszczenia mogą być sprawdzane. Zamiast wyliczenia dwóch kategorii - "paczkującego na zlecenie, importera" powstało złożenie "paczkującego na zlecenie importera".

Nie taka była intencja projektodawców, a ustawa w takim kształcie odnosiłaby się do pomieszczeń podmiotów, które za granicą paczkują produkty na zlecenie importera sprowadzającego ten towar do Polski.

Zgodnie ze zmianami kontrole mają być prowadzone w pomieszczeniach "paczkującego, zlecającego paczkowanie, paczkującego na zlecenie, sprowadzającego, importera" - skorygował Sejm. W nowelizacji doprecyzowano również przepisy, wymieniając wszystkie podmioty podlegające kontrolom, od których można pobierać opłaty.

Definicja paczkowania

Ustawę o towarach paczkowanych prezydent podpisał pod koniec maja 2009 r. Ustawa zastąpiła dotychczasowe przepisy z 2001 r. i wprowadziła normy unijnej dyrektywy z 2007 r. Nowe przepisy zezwalają na paczkowanie towarów do opakowań o dowolnej wielkości. Wyjątkiem są wina, napoje spirytusowe, aerozole, które mogą być wprowadzone do obrotu tylko w opakowaniach o ściśle określonej objętości. Ich opakowania mogą być inne jedynie przy sprzedaży tych towarów w sklepach wolnocłowych przy wyjeździe z UE.

Nowe przepisy wprowadzają definicję paczkowania, paczkującego, zlecającego paczkowanie, paczkującego na zlecenie. Rozkładają też odpowiedzialność za towar między producenta a tego, kto dokonuje paczkowania; określają też obowiązki dokumentowania takiej działalności. Ustawa wprowadza też sankcję za niezgłoszenie paczkowania lub produkcji butelek miarowych dyrektorom okręgowego urzędu miar.

Na koniec 2007 r. zarejestrowanych było 3,8 tys. firm paczkujących towary i sześciu producentów butelek miarowych.

Źródło: PAP