Największa góra lodowa świata wyrwała się z uwięzi

Góra lodowa A23a oddzieliła się od Lodowca Szelfowego Filchnera-Ronne w 1986 roku. Przez ponad 30 lat pozostawała zakotwiczona na mieliźnie na Morzu Weddella. Dopiero w 2020 roku bryła lodu o powierzchni około 3800 kilometrów kwadratowych rozpoczęła podróż po wodach Oceanu Antarktycznego.

Losy góry lodowej śledzą brytyjscy naukowcy z British Antarctic Survey (BAS). Od wiosny tego roku przez wiele miesięcy A23a kręciła się w miejscu w rejonie archipelagu Orkadów Południowych, za sprawą zjawiska zwanego kolumną Taylora. Dochodzi do niego w płynach, które się obracają - a takim jest ocean, na który oddziałuje siła Coriolisa. Na czym to polega? Jeśli płyn zostanie zakłócony przez ciało stałe, na przykład wybrzuszenie na morskim dnie, w odpowiednich warunkach doprowadza to do powstania wiru. Obiekty, które dostaną się w zasięg kolumny Taylora, nie mogą jej samodzielnie opuścić.

W piątek naukowcy z BAS poinformowali, że góra lodowa znowu zaczęła wędrować na północ.

- To ekscytujące widzieć A23a ponownie w ruchu. Jesteśmy ciekawi, czy podąży tą samą trasą, co inne duże góry lodowe, które oddzieliły się od Antarktydy. A co ważniejsze, jaki wpływ będzie to miało na lokalny ekosystem - powiedział doktor Andrew Meijers, oceanograf z BAS.

Rok temu naukowcy z BAS, na pokładzie najnowocześniejszego statku badawczego o nazwie RRS Sir David Attenborough, obserwowali górę lodową podczas misji naukowej na Morzu Weddella w ramach projektu BIOPOLE. Eksperci wykonali między innymi zdjęcia poruszającej się gigantycznej bryły lodu.

Uważa się, że A23a ostatecznie opuści Ocean Południowy i wpłynie do Oceanu Atlantyckiego, gdzie napotka cieplejsze wody. Kiedy to się stanie, prawdopodobnie rozpadnie się na mniejsze góry lodowe i ostatecznie stopi.