DNA z zębów pomogło ustalić, gdzie zaczęła się epidemia Czarnej Śmierci

Naukowcy są zdania, że udało im się odkryć miejsce, gdzie zaczęła się epidemia dżumy - tak zwanej Czarnej Śmierci, która ponad sześć wieków temu przyczyniła się do zabicia dziesiątek milionów ludzi w Europie, Azji i Afryce.

Straty, jakie spowodowała choroba w XIV wieku, okazały się najpoważniejszymi, wywołanymi przez epidemię w całej historii ludzkości. Jednak mimo wielu lat badań nad tą chorobą, naukowcy nie byli w stanie określić, gdzie dokładnie pojawiła się po raz pierwszy.

Teraz analizy wykazały, że najprawdopodobniej pierwszy przypadek dżumy pojawił się w Kirgistanie, w Azji Środkowej, w latach 30. XIII wieku.

Zespół badawczy z Uniwersytetu Stirling w Szkocji oraz niemieckich uczelni Instytutu Maxa Plancka i Uniwersytetu w Tubingen przeanalizował próbki DNA z okresów średniowiecza, które pobrano z zębów szkieletów, znajdujących się na cmentarzach w pobliżu jeziora Issyk Kul w Kirgistanie.

Obszar wybrano ze względu na to, że w latach 1338 i 1339 odnotowano tam znaczny wzrost liczby pochówków.

Dżuma to potencjalnie śmiertelna choroba zakaźna, którą wywołuje bakteria zwana pałeczką dżumy (Yersinia pestis), żyjąca w niektórych zwierzętach - głównie gryzoniach - i ich pchłach. Nazwa choroby pochodzi od objawów, jakie wywołuje - bolesnych obrzęków węzłów chłonnych lub pęcherzów w pachwinach i pod pachami. Inna nazwa - Czarna Śmierć - odnosi się do sczernienia i obumarcia takich części ciała, jak palce.

Dżuma wciąż jest obecna na świecie - w latach 2010-2015 zgłoszono 3248 przypadków choroby, z czego 584 skończyły się śmiercią.