Proces formowania galaktyk jest bardzo chaotyczny - uważają naukowcy współpracujący z NASA i pokazują komputerową symulację, w której prezentują pierwsze dwa miliardy lat powstawania Wszechświata. Uczeni z Kalifornii opracowali nowy model formowania się dużych galaktyk.
Szary gaz to wodór, nowe gwiazdy przyjmują niebieski kolor, a starsze - czerwony. Symulacja przygotowana przez superkomputery NASA pokazuje, że galaktyki formowały się w bardzo nieregularny sposób. Przybierały kształt spiralny, wirowy czy strunowy.
Galaktyki
Symulacja przedstawia jak zimy gaz (paliwo dla gwiazd) obraca się wokół rdzenia galaktyk i nagle kieruje się do środka galaktyk. Kiedy gaz jest przekształcony w nowe gwiazdy, galaktyka rośnie.
- Proces formowania galaktyk jest bardzo chaotyczny - wyjaśnił Kyle Stewart, szef naukowców pracujących nad symulacją, naukowiec z Kalifornijskiego Baptystycznego Uniwersytetu w Riverside. - Potrzebowaliśmy setek procesorów i ponad miesiąca pracy, żeby dowiedzieć się więcej o tym, jak przebiegał proces.
4 modele
Na począku istnienia Wszechświata galaktyki formowały się z grudek materii, połączonych włóknami w ogromną, kosmiczną sieć. Wewnątrz galaktyk, drobinki gazu ochładzały się i zagęszczały, stając się na tyle zwarte, by powodować powstawanie gwiazd.
Poprzedni model tworzenia się galaktyk zakładał, że ze wszyskich kierunków do środka pączkujących galaktyk przenikał gorący gaz. Gazowe chmury miały się ze sobą zderzać, emitując fale, które jeszcze podgrzewały całą mieszkankę. Po czasie gaz zaczął się ochładzać, a do środka galaktyk docierał już zimny. Naukowcy uważali wówczas, że cały proces mógł trwać ok. 8 mld lat.
Najnowsze badania zaprzeczają takiemu scenariuszowi. Według nich gaz nie ulega podgrzewaniu, tylko skrapla się we wnętrzu galaktyki. Kyle Stewart i jego koledzy postanowili zbadać tę teorię i rozwikłać, jak zimy gaz dostaje się do wnętrza galaktyki.
Naukowcy wykonali symulację tworzenia się galaktyk, używając superkomputerów NASA. Na filmie pokazują cztery różne sposoby ich powstawania. Projekcja rozpoczyna się ok. 57 milionów lat po Wielkim Wybuchu.
Autor: pk/mj / Źródło: NASA
Źródło zdjęcia głównego: NASA