Ponoć śnieg w różnych miejscach świata jest zupełnie inny. Znawcami w tej dziedzinie są podróżnicy, zdobywcy, naukowcy, którzy niejeden śnieg w ręku mieli.
Rafał Król, uczestnik wypraw do Arktyki i Subarktyki, stwierdził w jednym z internetowych wywiadów, że śnieg nie skażony cywilizacją, a więc ten wysokogórski czy arktyczny, ma inną strukturę, niż ten zalegający w miastach. Świeży jest bardziej sypki, a gdy już ulega przeobrażeniu, to tworzy mocno zbitą skorupę. Ma też inny zapach.
Król podczas wyprawy na Spitsbergen, odkrył, że tamtejszy śnieg przypomina bardziej papier ścierny, niż miękki puch znany mu z Polski. Do podobnych wniosków dziesiątki lat temu doszedł zdobywca bieguna południowego – Amundsen. Opisywał śnieg na Antarktydzie, jako tępy i chropowaty, co utrudniało ciągniecie po nim sań.
Śnieg to opad atmosferyczny w postaci kryształków lodu, o kształtach na ogół sześcioramiennych gwiazdek, łączących się w płatki. Świeżo spadły śnieg tworzy porowatą pokrywę śnieżną o niewielkiej gęstości. Z czasem jednak osiada i przechodzi różne stadia przeobrażenia, jest jak masa plastyczna.
Eskimosi mają ponad 20 określeń na śnieg, jego kolor i konsystencję. Rzeczywiście cechy fizyczne naturalnego śniegu mogą być bardzo różne. Wilgotność śniegu w Górach Skalistych w USA spada do nawet 5 proc., podczas gdy wilgotność śniegu w Alpach wynosi przeważnie ponad 15 proc. Śnieg sztuczny ma dużo większą wilgotność wynoszącą ponad 35 proc. Śnieg składa się z wielu bezbarwnych, prawie przeźroczystych kryształów lodu, ale światło padające na kryształki jest odbijane od ich powierzchni. Każdy kryształek lodu odbija w różne strony wszystkie barwy światła (promieniowania elektromagnetycznego) jednakowo silnie, a złożenie tych barw wywołuje w oku wrażenie światła białego.
Wyróżnia się wiele rodzajów śniegu, jak puch, zsiadły, gips, zmrożony, szreń, lodoszreń, mokry, ziarnisty, firn, i wiele innych. Rodzaje różnią zarówno cechy fizyczne, jaki i miejsce występowania. Najprzyjemniejszym rodzajem wydaje się lekki puch, którego kryształki w temperaturze poniżej -8°C są kruche, łamią się pod ciężarem człowieka, charakterystycznie skrzypiąc. Puch jest lekki i suchy, ponoć najbardziej w zachodnich stanach USA i w Nowej Zelandii.
Autor: Arleta Unton-Pyziołek / Źródło: TVN Meteo
Źródło zdjęcia głównego: PAP