Władze Izraela ścierają się z problemem, jakim są przebierańcy, którzy w strojach klaunów straszą mieszkańców w parkach. Trendowi towarzyszy drugie zjawisko - gangów uzbrojonej młodzieży, która chce atakować klaunów. Policja ostrzega, że będzie karać i jednych, i drugich.
W mieście Aszkelon policja zatrzymała pięciu nastolatków, u których znaleziono noże oraz kije. Dzieci w wieku od 13 do 16 lat wyjaśniały, że broń była im potrzebna w razie gdyby spotkali "straszne klauny".
"Nieodpowiedzialny" trend
Według policji, oba zjawiska - zarówno klaunów straszących w miejscach publicznych, jak i zwalczających je gangów - są nielegalne. Policja wydała w sobotę oświadczenie, w którym zapowiada, że zajmie się niebezpiecznymi incydentami.
"Nie pozwolimy, aby społeczeństwo było skrzywdzone, przerażone lub prześladowane, czy też codzienne życie było zakłócone" - czytamy w oświadczeniu. Policja dodała, że zatrzymała wielu młodych ludzi przebranych za klaunów w ostatnich dniach i określiła zjawisko jako międzynarodowy trend powstały w social mediach.
W oświadczeniu nazwano uczestnictwo w zabawie "nieodpowiedzialnym" i zaapelowano, aby młodzież nie brała w tym udziału.
"Nie bierzcie prawa w swoje ręce"
Zaapelowano także do rodziców, by zwracali uwagę na to, czy ich dzieci nie przebierają się za klaunów, oraz ostrzeżono, że mogą one zostać wzięte za zagrożenie i skrzywdzone.
Policja przestrzegła też gangi atakujące klaunów, aby nie brali "prawa w swoje ręce", bo również zostaną ukarani. Od święta Sukkot w środę do końca weekendu policja zatrzymała co najmniej 12 uzbrojonych nieletnich. Funkcjonariusze proszą również w oświadczeniu, aby ludzie nie krzywdzili młodzieży w przebraniach klaunów, ponieważ większość przypadków "straszenia" przez klauny nie zakończyła się niczym niebezpiecznym.
Fenomen klaunów został prawdopodobnie zapoczątkowany przez premierę filmu "To", w którym występuje stworzona przez Stephena Kinga postać strasznego klauna o imieniu Pennywise.
Autor: mart//now / Źródło: The Times of Israel
Źródło zdjęcia głównego: Wikipedia (CC BY SA 2.0) | Graeme Maclean