Rosja negocjuje ponowne otwarcie dla swoich sił zbrojnych baz na Kubie i w Wietnamie - powiedział dowódca rosyjskiej marynarki wojennej wiceadmirał Wiktor Czyrkow. Byłby to powrót do czasów ZSRR.
- Kontynuujemy starania, by siły morskie Rosji mogły stacjonować poza granicami Federacji Rosyjskiej - odpowiedział wysokiej rangi wojskowy na pytanie o stan rozpoczętych kilka lat temu negocjacji. Wśród rozważanych lokalizacji Czyrkow wymienił też Seszele. Agencja RIA Novosti poinformowała o tych negocjacjach krótko przed spotkaniem prezydenta Władimira Putina z wietnamskim prezydentem Truong Tan Sangiem w Soczi nad Morzem Czarnym.
Wspomnienia po ZSRR
W 2001 roku Rosja zrezygnowała z bazy morskiej w zatoce Cam Ranh na południu Wietnamu. Obiekt podczas II wojny światowej był wykorzystywany przez Japończyków, a w czasie wojny w Wietnamie - przez Amerykanów. Od roku 1979 z bazy korzystał bezpłatnie ZSRR. Po rozpadzie ZSRR Moskwa znacząco ograniczyła swoją obecność militarną w bazie. Także w 2001 roku Moskwa ogłosiła rezygnację ze stacji nasłuchu elektronicznego w Lourdes na Kubie. Poza portem w Sewastopolu na ukraińskim Krymie, gdzie stacjonuje rosyjska Flota Czarnomorska, Rosja zachowała bazę wojskową w syryjskim porcie Tartus nad Morzem Śródziemnym.
Puste porty
Posiadanie rozsianych po całym globie baz w przypadku rosyjskiej floty ma dyskusyjne zalety. Rosjanie z braku funduszy konsekwentnie ograniczają ilość dużych okrętów w służbie, a w przyszłości planują budować w większości jednostki małe i średnie. Niektórzy rosyjscy analitycy nazywają flotę w planowanym kształcie "strażą wybrzeża".
Zagraniczne bazy będą miały praktyczną przydatność tylko jako punkty etapowe podczas propagandowych rejsów. Mogą też służyć jako element mający podkreślać zainteresowanie Moskwy państwami, w których leżą.
Faktycznie rosyjska flota nie jest obecnie w stanie pełnić takiej funkcji jak US Navy, która w oparciu o szereg baz na całym świecie zapewnia USA znaczące wpływy na wszystkich oceanach.
Autor: mk//bgr/k / Źródło: tvn24.pl, PAP
Źródło zdjęcia głównego: Wikipedia (CC-BY-SA) | RIA Novosti