Warszawa: prawie 2,4 tys. absolwentów podstawówek dowiedziało się, że brakuje dla nich miejsca w liceach, technikach i szkołach branżowych.

Poznań: po pierwszym etapie rekrutacji miejsca w szkole ponadpodstawowej nie miało prawie 4 tys. uczniów (miasto od kilku lat prowadzi nabór z okolicznymi miejscowościami z powiatu poznańskiego).

Kraków: do wybranych przez siebie szkół nie dostało się ponad 2,6 tys. uczniów.

Trójmiasto: bez miejsca w szkole średniej pozostało ponad 2 tysiące uczniów.

Wrocław: 1,3 tys. absolwentów nie dostało się do żadnej klasy.

Są łzy złości, smutku i rozgoryczenia. A tego typu wiadomości płyną z największych polskich miast. Dlaczego? Bo w tym roku mamy do czynienia z tzw. kumulacją roczników.

W uproszczeniu: w typowym szkolnym roczniku jest ok. 350 tysięcy uczniów i uczennic. W tym roku jednak ósme klasy ukończyło aż 510 tysięcy nastolatków.

I to dlatego tysiące dzieci w różnych zakątkach Polski wciąż nie wie, gdzie będzie się uczyć i do końca wakacji będzie trwało w zawieszeniu edukacji uzupełniającej. Do tego gdy już po wakacjach w końcu pójdą do jakiejś szkoły, czekają ich wszystkich: ścisk na korytarzach, lekcje do wieczora i najpewniej plaga zastępstw. A sytuacja, jeśli się poprawi, to najwcześniej w 2027 roku.

Jak do tego doszło i czy dało się tego uniknąć?

Szczególnie często to drugie pytanie zadają tego lata rodzice, którzy nie kryją rozgoryczenia tym, że ich dzieci są ofiarami reform edukacyjnych.