Sąd Apelacyjny w Poznaniu ogłosił wyrok w sprawie wypadku karetki, w którą - w kwietniu 2019 roku na przejeździe kolejowym w Puszczykowie - uderzył pociąg. Kierowca, za spowodowanie katastrofy w ruchu lądowym, został skazany na pięć lat pozbawienia wolności. Wyrok jest prawomocny.
W maju 2021 roku Sąd Okręgowy w Poznaniu nieprawomocnie skazał Sebastiana S. na cztery lata więzienia. Orzekł wobec niego także zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych przez sześć lat, oraz zapłatę nawiązki po 50 tys. zł dla oskarżycieli posiłkowych. Od tego wyroku apelację złożył obrońca oskarżonego, oraz pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego.
We wtorek Sąd Apelacyjny w Poznaniu wydał prawomocny wyrok w tej sprawie i zmienił wyrok w ten sposób, że w ramach czynu zarzuconego oskarżonemu Sebastianowi S. uznał oskarżonego za winnego tego, że "w dniu 3 kwietnia 2019 roku w Puszczykowie na przejeździe kolejowo-drogowym (…) umyślnie w zamiarze ewentualnym sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym, a następnie sprowadził nieumyślnie katastrofę w ruchu lądowym, zagrażającą życiu i zdrowiu wielu osób, pasażerów i członków obsługi pociągu, oraz mieniu o wielkich rozmiarach, w ten sposób, że wjechał karetką na przejazd kolejowo-drogowy pomimo sygnalizacji świetlnej zakazującej wjazdu, a także pomimo zamkniętych rogatek najazdowych, i zamykających się rogatek wyjazdowych, a następnie zatrzymał wspomniany samochód na torze, po którym po chwili przejechał pociąg (…) w wyniku czego doszło do zderzenia (…) którego następstwem była śmierć pasażerów karetki".
Sąd apelacyjny wymierzył oskarżonemu karę pięciu lat pozbawienia wolności, a także nałożył na niego ośmioletni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, oraz dziewięcioletni zakaz wykonywania zawodu kierowcy wszelkich pojazdów mechanicznych.
Uzasadnienie wyroku
Sędzia Izabela Pospieska podkreśliła w uzasadnieniu wyroku, że "wyrok sądu okręgowego okazał się częściowo nietrafny i podlegał korekcie na skutek uwzględnienia częściowego apelacji pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej tak w zakresie orzeczenia o winie, jak i karze, i środkach karnych, aczkolwiek nie w stopniu przezeń postulowanym. Apelacja obrońcy okazała się natomiast w całości chybiona".
Sędzia bardzo szczegółowo odniosła się do wszystkich kwestii zawartych w apelacjach stron, i wskazała, że apelacja obrońcy "skupiała się głównie wokół tematu praktyki panującej na przejazdach kolejowo-drogowych i sposobach ich pokonywania przez kierujących pojazdami uprzywilejowanymi, w czym upatrywał okoliczności umniejszające głównie winę oskarżonego".
Sędzia zaznaczyła jednak, że "w świetle prawidłowych ustaleń sądu okręgowego, oskarżony miał zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Oskarżony nie znajdował się także w anormalnej sytuacji motywacyjnej, nie działał też pod presją czasu, a co za tym idzie w rozpatrywanym przypadku można było od oskarżonego, jako osoby dorosłej, zdrowej psychicznie wymagać zachowania zgodnego z prawem".
"Oceny tej nie zmiana fakt, że dopiero na skutek analizowanego zdarzenia wdrożono w ratownictwie krajowym szkolenia kierowców w sytuacjach podobnych do rozpatrywanego przypadku" – dodała.
Podkreśliła także, że gdyby oskarżony, "jako kierowca karetki pogotowia ratunkowego przestrzegał obowiązujących przepisów ruchu drogowego, a wjeżdżając na przejazd drogowo-kolejowy w Puszczykowie zachował wymaganą szczególną ostrożność i nie nadużył uprawień z jakich w świetle obowiązujących przepisów mógł pod pewnymi warunkami skorzystać jako kierujący pojazdem uprzywilejowanym, to nie tylko nie sprowadziłby bezpośredniego niebezpieczeństwa katastrofy, ale też uniknąłby samej katastrofy w ruchu lądowym”.
Sędzia wskazała, że "każdy przeciętny zawodowy kierowca karetki pogotowia, a tym bardziej z kilkunastoletnim stażem, znajdując się w takiej jak oskarżony sytuacji w ruchu, postępując rozsądnie i rozważnie, nie podejmowałby tak ryzykownego i nieodpowiedzialnego zachowania jakim był wjazd na zamknięty przejazd drogowo-kolejowy. A nawet, jeśli by takie ryzyko nawet podjął – to bez wątpienia dążyłby do niezwłocznego opuszczenia zamkniętego przejazdu z uwagi na bezpośrednie ryzyko katastrofy w ruchu, która wszak w każdej chwili mogła nastąpić".
Sędzia odniosła się także do słów obrońcy oskarżonego, który w mowie końcowej mówił: "po każdego, albo po większość z nas karetka pogotowia ratunkowego kiedyś przyjedzie". Sędzia podkreśliła jednak, że "ważne jest aby w ogóle dotarła". "Zniszczona karetka z martwą załogą na pokładzie z pewnością nikomu nie pomoże" – zaznaczyła.
Obrońca oskarżonego adw. Andrzej Jarosław Reichelt powiedział mediom po ogłoszeniu wyroku, że "z tego, co wiem od mojego mandanta, on na pewno kary unikać nie będzie. Co do decyzji o ewentualnym nadzwyczajnym środku zaskarżenia, jakim jest kasacja, podejmę po rozmowie już z moim klientem".
"W ratownictwie jest jedna święta zasada: ratownik musi przeżyć, bo inaczej nikomu już nie pomoże"
Pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych, rodziny zmarłego lekarza, radca prawny Łukasz Gil zaznaczył, że "żaden wyrok w takiej sprawie nie będzie satysfakcjonujący, natomiast go akceptujemy".
Dodał, że w tym przypadku bardziej istotne niż prawne aspekty wyroku, jest przesłanie skierowane do społeczeństwa. - Mamy w Polsce problem z ruchem drogowym, to jest truizm, ale jak się okazuje, on dotyczy także zawodowych kierowców, którzy mają nieść pomoc, którzy mają nas ratować, którzy mają nas przewieźć do szpitali. I tu się okazuje, że mamy pewną tendencję w tym środowisku, nie wiem czym wywołaną, być może błędem systemu (…), z którego wynika to, kierowcy jadący karetką pogotowania wjeżdżają na przejazdy kolejowe. Oskarżony przyznał w tej sprawie, że to się dzieje notorycznie, od wielu lat. Ja też wiem, że lekarze, którzy jeżdżą w tych karetkach boją się często i zgłaszają takie obawy i często też rezygnują z pracy w pogotowiu bojąc się o własne życie – a w ratownictwie jest jedna święta zasada: ratownik musi przeżyć, bo inaczej nikomu już nie pomoże – zaznaczył.
Czytaj też: Pociąg uderzył w karetkę, zginęli lekarz i ratownik. Jest raport kolejowej komisji wypadkowej
Świadek wypadku: pociąg uderzył w karetkę z całą prędkością
Do wypadku doszło 3 kwietnia 2019 roku przed godziną 16 na przejeździe kolejowym na ulicy Wczasowej w Puszczykowie.
Jednym ze świadków wypadku był pan Marcin. - Stałem jako czwarty w kolejce do przejazdu. Karetka wjechała na przejazd. Jedna z rogatek opuściła się, chwilę później druga, karetka utknęła. Jak kierowca się zorientował, że nie wyjedzie, zaczął manewrować i ustawiać się równolegle do rogatek. Ja myślałem, że się zmieści, że pociąg przejedzie, ale niestety - relacjonował pan Marcin, który zdjęcia z wypadku wysłał na Kontakt 24. - Pociąg uderzył w karetkę z całą prędkością. Ludzie wyszli z samochodów, to był ogromny huk. Karetka była zmiażdżona - dodał.
Maszynista - jak zeznawał w sądzie - nie miał czasu na reakcję. - Zauważyłem tę karetkę może trzy, cztery sekundy przed uderzeniem. Zacząłem hamować, dałem sygnał dźwiękowy i nastąpiło uderzenie. Na skutek wypadku lokomotywa się wykoleiła - mówił Hubert S.
Karetka jechała po pacjenta, którego życie było bezpośrednio zagrożone. Mieli go przewieźć ze szpitala w Puszczykowie do jednego ze szpitali w Poznaniu.
Nagranie jednym z dowodów
Jak ustaliła później prokuratura, od chwili wjazdu karetki na przejazd do momentu zderzenia minęło około 40 sekund.
Jednym z dowodów w sprawie było nagranie z kamery monitoringu. Widać na nim, jak karetka wjeżdża na torowisko w czasie zamykania szlabanów. Kierowca karetki próbował ustawić karetkę równolegle, mimo to część pojazdu znalazła się na torach. Kierowca nie zdążył już zrobić nic więcej. Pociąg zmiótł ambulans z torów.
To, co widać na filmie, potwierdził raport kolejowej komisji badającej wypadki.
Po wypadku kierowca karetki z poważnymi obrażeniami trafił do szpitala. Tam przeszedł operację, przez kilka dni był w stanie śpiączki farmakologicznej. Wybudzono go z niej 9 kwietnia, pięć dni po wypadku. Szpital opuścił po ponad trzech tygodniach.
Prokuratura oskarżyła kierowcę karetki Sebastiana S. o nieumyślne spowodowanie katastrofy w ruchu lądowym, w wyniku której śmierć poniosły dwie osoby. Czyn ten zagrożony jest karą pozbawienia wolności od sześciu miesięcy do ośmiu lat więzienia.
Proces przed sądem pierwszej instancji ruszył w październiku 2020 roku. Wówczas prokuratura domagała się dla oskarżonego czterech lat pozbawienia wolności, nałożenia na niego sześcioletniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, a także zasądzenia nawiązek na rzecz obu oskarżycielek posiłkowych po 50 tysięcy złotych dla każdej z nich. Pełnomocnicy oskarżycielek posiłkowych chcieli natomiast kary ośmiu lat więzienia. A obrońca Sebastiana S. - jak i on sam - wnosili o sprawiedliwy wyrok.
W sądzie kierowca tłumaczył, dlaczego nie zdecydował się na sforsowanie szlabanu. Jak mówił, nie wiedział, że rogatki się łamią. Twierdził, że dowiedział się o tym pół roku po wypadku.
Przeprosił rodziny lekarza i ratownika, którzy wtedy zginęli. - Wiem, że to niewiele zmieni w sprawie, ale, jeszcze raz, z tego miejsca, chciałbym przeprosić rodziny ofiar tego wypadku, które najbardziej dotknęła ta tragedia. To była tragedia także dla mnie, bo też wspominam to cały czas, myślę o tym codziennie praktycznie - mówił S.
Sąd - w maju 2021 roku - skazał oskarżonego na cztery lata pozbawienia wolności, orzekł sześcioletni zakaz prowadzenia pojazdów i wypłatę nawiązek po 50 tysięcy złotych na rzecz oskarżycielek posiłkowych. - Nie ma przesłanek, że oskarżony godził się i wiedział o tym, iż dojdzie do katastrofy lądowej. Usiłował ustawić się tak, by zderzenia uniknąć - mówił sędzia. I dodawał, że "kara będzie adekwatna do popełnionego czynu i jego następstw".
Wyrok nie był prawomocny.
Źródło: TVN24 Poznań, PAP
Źródło zdjęcia głównego: Kontakt24/Fakty TVN/osp.pl