Władysław Pożoga urodził się 8 stycznia 1923 roku w Sierżawach na Kielecczyźnie. Przed wojną ukończył 7 klas szkoły podstawowej, w jej czasie wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej. W 1945 roku rozpoczął pracę w nowo utworzonych organach bezpieczeństwa w Rzeszowie. Brał udział w walkach z Ukraińcami na pograniczu w 1947 r. W UB, a potem w SB pracował do 1989 roku.
Pożoga najprawdopodobniej zlecił Jerzemu Vaulinowi, ps. Mar zabójstwo mjr. Antoniego Żubryda i jego żony, Janiny. Funkcjonariusz z sukcesem piął się po szczeblach kariery. Do centrali MSW został przeniesiony na początku 1973 roku, gdzie pełnił funkcję wicedyrektora departamentu II (ds. kontrwywiadu), a po kilku miesiącach dyrektorem.
Wiceminister, ambasador
W 1974 roku został awansowany na generała brygady MO. Po kolejnych reorganizacjach MSW zajmował różne stanowiska, niektóre jednocześnie. Był m.in. p.o. Wojewódzkiego Pełnomocnika Ministra Spraw Wewnętrznych do spraw organizacji jednostek Milicji Obywatelskiej i Służby Bezpieczeństwa województwa krakowskiego. W latach 1980-1989 pracował jako podsekretarz stanu w MSW, jednocześnie pełnił funkcję szefa Służby Wywiadu i Kontrwywiadu MSW, a od 1986 roku był I zastępcą ministra spraw wewnętrznych Czesława Kiszczaka.
W 1989 roku, jako generał dywizji MO, odszedł z MSW. Pożoga został wówczas ambasadorem PRL w Bułgarii, skąd odwołano go w maju 1991 r.
Gen. Pożoga zmarł 6 kwietnia 2015 roku.
Autor: pk/ja / Źródło: Wyborcza.pl, wikipedia