Koty mogą porozumiewać się ze sobą za pomocą zapachów wytwarzanych przez bakterie. Mikroorganizmy zamieszkują gruczoły odbytowe domowych mruczków, a ich skład gatunkowy jest zróżnicowany w zależności od zwierzęcia. Te ślady zapachowe są niewyczuwalne dla ludzkiego nosa.
Wiele ssaków, od domowych kotów i psów po gigantyczne pandy, używa zapachu do komunikowania się ze sobą. Bardzo często są one zbyt subtelne, by średnio wrażliwy ludzki nos mógł pojąć ich pełne znaczenie. W czasopiśmie "Scientific Reports" ukazało się badanie przybliżające nam sposób, w jaki koty wytwarzają komunikacyjne sygnały zapachowe.
Spore różnice mikrobiomu
Uczestnikami badania były 23 koty, które trafiły do kliniki weterynaryjnej Uniwersytetu Kalifornijskiego w Davis, w celu przeprowadzenia drobnych zabiegów, takich jak czyszczenie zębów. Naukowcy pobrali próbki wydzielin gruczołów odbytowych zwierząt, a następnie przeanalizowali je za pomocą sekwencjonowania DNA, spektrometrii mas i serii badań mikrobiologicznych. Ich celem była identyfikacja substancji chemicznych w wydzielinach i drobnoustrojów, które je wytwarzają.
Wśród mikroorganizmów dominowało pięć rodzajów bakterii (Corynebacterium, Bacteroides, Proteus, Lactobacillus i Streptococcus), ale mikrobiom był bardzo zróżnicowany u poszczególnych kotów. U starszych kotów znaleziono inne bakterie niż u młodych zwierząt. Pewne różnice określono również u kotów ocenianych jako otyłe, ale wielkość próby nie była wystarczająco duża, aby to potwierdzić. Naukowcy podkreślili, że na skład drobnoustrojów mogą również wpływać takie czynniki, jak dieta kota, jego stan zdrowia i ogólne środowisko życia.
Przyglądając się substancjom chemicznym wytwarzanym w gruczołach odbytu, naukowcy zidentyfikowali setki związków organicznych. Analiza genetyczna wykazała, że bakterie żyjące w gruczołach odbytowych mogą być odpowiedzialne za wytwarzanie tych substancji.
Bakteryjny podpis
Jak tłumaczyli autorzy, charakterystyczny ślad zapachowy kota pochodzi z mieszaniny lotnych związków organicznych, w tym aldehydów, alkoholi, estrów i ketonów. Choć te zapachy są w większości niewykrywalne dla ludzkiego nosa, odgrywają one ważną rolę w zachowaniu i życiu społecznym kotów. Służą do oznaczania terytorium, przyciągania partnerów i odstraszania rywali.
Badanie stanowi kolejną analizę związku między drobnoustrojami a zapachem u ssaków. Dotychczas zostały one przeprowadzone u ludzi, domowych psów, jak również dzikich zwierząt, takich jak lisy, pandy i hieny. Autorzy planują dalsze analizy, które obejmą większą grupę kotów domowych, a także inne gatunki kotowatych.
Źródło: UC Davis
Źródło zdjęcia głównego: Shutterstock