Zorza na tle miejskich świateł i poświaty niebieskiej

W nocy z 4 na 5 października miała miejsce burza słoneczna, która wywołała tzw. koronalny wyrzut masy (coronal mass ejection, w skrócie - CME). CME nazywamy "wystrzelony" w przestrzeń międzyplanetarną olbrzymi obłok plazmy, składający się z cząstek o wielkiej energii. Czasem zdarza się, że ten obłok sięga Ziemi i oddziałuje z jej polem magnetycznym.

To powoduje, że naładowane cząstki tworzące CME zaczynają poruszać się ruchem spiralnym wzdłuż linii ziemskiego pola magnetycznego. Kiedy już dotrą do biegunów magnetycznych, zderzają się z obecnymi w atmosferze cząsteczkami azotu i tlenu, wprowadzając je w tzw. stan wzbudzony. Jest to stan, w którym cząsteczki mają większa energię niż w stanie podstawowym. Po pewnym czasie azot i tlen zaczynają wracać do swojego stanu podstawowego, oddając energię w postaci światła. Właśnie to światło mieszkańcy półkuli północnej widzieli w postaci zorzy polarnej w godzinach wieczornych w poniedziałek 8 października.

Nad Kanadą

Tego dnia, o poranku, zorzę udało się uchwycić satelicie, który jest wspólnym dziełem m.in. NASA i NOAA (National Oceanic and Atmospheric Administration). Monitorujący pogodę Suomi NPP sfotografował ją nad kanadyjskimi prowincjami Quebec i Ontario. Poza nią widać również m.in. odbite światło Księżyca, światła miasta oraz emitowaną przez samą atmosferę tzw. poświatę niebieską. Powoduje ona, że nocne niebo nigdy nie jest całkowicie czarne - nawet po odjęciu światła gwiazd.

Nie zawsze tak łagodnie

Zorze polarne to wyjątkowo łagodnie przebiegający przejaw łączności Słońca i Ziemi. Nie wszystkie jednak są takie. Burze magnetyczne mogą sprawić również, że na Ziemi wystąpią zakłócenia w komunikacji radiowej. Potrafią być też bardzo niebezpieczne dla astronautów przebywających w kosmosie, funfując im dużą dawkę promieniowania.

Autor: map/mj / Źródło: NASA, NOAA