W rejonie bieguna północnego w ostatnich latach w miesiącach letnich zaczął bardziej intensywnie roztapiać się lód. Wszystko za sprawą zmiennej pogody, która w lipcu przynosiła na przemian opady deszczu i promienie słoneczne. Międzynarodowy zespół naukowców od ostatnich 13 lat stara się wypełnić lukę w danych z bieguna północnego i co roku przeprowadza tam badania.
Począwszy od kwietnia 2000r., międzynarodowy zespół badawczy wspierany przez National Science Foundation (NSF) corocznie przeprowadza ekspedycję nad biegun północny.
Zespół utworzył sieć obserwatoriów (automatycznych platform naukowych), które podczas nieobecności naukowców w okresie zimowym zbierają informacje na temat warunków panujących na biegunie północnym. Analizują i dokumentują wszelkie parametry, od zasolenia wody po grubość i temperaturę pokrywy lodowej, począwszy od kwietnia, kiedy stacja tkwi jeszcze w głebokim śniegu, do lipca, gdy już swobodnie dryfuje pośród topniejącego lodu.
Na poniższych zdjęciach widać, jak w kolejnych miesiącach zmieniał się krajobraz na biegunie. Odpowiednio: kwiecień, maj, czerwiec, lipiec:
Dotychczasowe badania hydrologiczne wskazują na to, że tempertatury w oceanie od 1990 roku wzrosły, jednak nadal charakteryzuje je zmienność, na przykład: temperatury w zachodniej Arktyce wzrosły później niż we wschodniej.
Opisują również istotną zmianę w oceanie: topniejący lód systematycznie oziębia powierzchniowe wody Atlantyku i sprawia, że warstwy te z powodu topniejącego lodu stają się mniej zasolone.
Autor: kt/mj / Źródło: psc.apl.washington.edu
Źródło zdjęcia głównego: psc.apl.washington.edu