Kula ognia nad Bergamo

W czasie nocnej burzy nad Bergamo, w sobotę 14 lipca, powstało niezwykle rzadko spotykane zjawisko - piorun kulisty.

Autorka video, na którym widać pomarańczową, świecącą kulę, mówi, że pojawiła się ona w czasie burzy 2, 3 metry nad drzewami rosnącymi na wzniesieniu, tuż obok domów. Po około 25 sekundach od momentu utworzenia się zjawiska, nastąpiło coś co wyglądało jak eksplozja - jasny, silny rozbłysk. Po nim było czuć w powietrzu zapach siarki, a następnie świecąca kula znikła.

Patrizia Lapatty Bersani, która nagrała piorun kulisty, nie zauważyła następnego dnia żadnych zniszczeń w miejscu gdzie znajdowała się kula ognia. Drzewa nad którymi znajdował się piorun kulisty oraz pobliskie domy pozostały nietknięte.

Zjawisko, które możemy zobaczyć na filmie z Włoch to piorun kulisty. Wygląda jak świecąca kula o średnicy od kilku do kilkudziesięciu centymetrów. Może poruszać się w różnych kierunkach i wydawać dźwięki, np. warczenie lub syczenie. Ma różne barwy - najczęściej białą, żółtą lub bladoniebieską. Trwa zwykle od kilkunastu do kilkudziesięciu sekund. Występuje przeważnie w trakcie burz, ale istniały przypadki pojawiania się tego zjawiska w słoneczną pogodę. Największy zauważony piorun kulisty miał średnicę ok. 1,5 m, najmniejszy – 1 cm.

Naukowcy nie są zgodni co do mechanizmów prowadzących do powstawania pioruna kulistego. Główne koncepcje mówią, że jest to rodzaj wyładowania elektrycznego. John Abrahamson i James Dinniss z University of Canterbury (Nowa Zelandia) uważają, że piorun kulisty powstaje, gdy zwykły piorun uderza w ziemię, unosząc nieco rozgrzanego krzemu – powszechnego składnika skorupy ziemskiej. W wyniku wysokiej temperatury i przetopienia skał glebowych opary krzemu wydostają się ze szczelin w glebie i wznoszą się, przyjmując najpierw kształt pierścienia, a potem kuli. Atomy krzemu wchodzą w reakcję z tlenem, a ich spalaniu towarzyszy wydzielanie energii w postaci promieniowania elektromagnetycznego – światła.

Piorun kulisty to zjawisko unikalne, tajemnicze i budzące strach. Tu na rycinie z XIX wieku.

Autor: wd/tw / Źródło: Patrizia Lapatty Bersani/fb/wikipedia