Prawie dokładnie 45 lat temu, 12 czerwca 1967 roku, radzieckim naukowcom udało się wprowadzić sondę do atmosfery innej planety. Misja Wenery 4 to jeden z największych sukcesów w historii dwudziestowiecznej astronautyki.
Choć lądownik uległ zniszczeniu na wysokości 26 km, to właśnie jego misja była przełomowa w badaniu innych planet Układu Słonecznego. Radzieckiej sondzie jako pierwszej w historii udało się dokonać bezpośrednich pomiarów w atmosferze innej planety.
Bezcenne informacje
Dzięki misji Wenery 4 naukowcy dowiedzieli się, że głównym składnikiem atmosfery Wenus jest dwutlenek węgla. Inne gazy stanowią zaledwie kilka procent masy atmosfery. Temperatura na powierzchni planety sięga prawie 500°C, zaś ciśnienie wynosi ok. 90 atmosfer. Wiemy również, że na wysokości ok. 300 km prawdopodobnie istnieje warstwa atomowego tlenu, wyżej przeważa hel, a powyżej 1000 km - wodór i deuter.
Tranzyt Wenus
Kilka dni temu mieliśmy do czynienia z tranzytem Wenus na tle Słońca. Jak twierdzą eksperci, jest to najrzadsze przewidywalne wydarzenie w astronomii. Pierwsze obserwowane i utrwalone miało miejsce w 1768 roku. Zarejestrował je odkrywca James Cook na Tahiti.
Blisko Ziemi
Wenus jest drugą najbliższą Słońca planetą Układu Słonecznego. Znana jest również pod nazwą Jutrzenki i jest najjaśniejszym ciałem niebieskim na niebie po Słońcu i Księżycu. Wenus ma rozmiary zbliżone do Ziemi: średnica wynosi 12100 km, co stanowi 0,95 średnicy Ziemi.
Autor: adsz/mj / Źródło: www.scientificamerican.com