Gatunków tych majestatycznych zwierząt jest więcej niż sądzono

Badacze z Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) opisali nowe gatunki żyraf na podstawie porównania wielkości czaszek i kształtu głów. Przyjrzeli się także obszarom, na których żyją zwierzęta: pustynie, rzeki i doliny w przeszłości mogły je rozdzielać, co doprowadziło do niezależnej od siebie ewolucji. Żyrafa południowa, północna, siatkowana i masajska - to cztery gatunki wyodrębnione przez ekspertów.

Żyrafa południowa żyje w Angoli, południowej Botswanie, Namibii, południowym Zimbabwe, Zambii i południowo-zachodnim Mozambiku. Od innych żyraf prawdopodobnie oddzielały ją dwie rzeki - Kunene i Zambezi - oraz lasy deszczowe w Kotlinie Konga. Nowym wyróżnionym gatunkiem jest żyrafa siatkowana, żyjąca na otwartych sawannach i zalesionych terenach trawiastych Kenii, Somalii i Etiopii. Jest to zwierzę migrujące. Trzecim gatunkiem uznanym oficjalnie jest żyrafa północna. Obszar, na którym można ją znaleźć obejmuje zachodnią Etiopię, centralną i zachodnią Kenię, wschodnią część Sudanu Południowego oraz Ugandę. Ostatni gatunek to żyrafa masajska, mająca na skórze charakterystyczne plamy podobne do liści. Żyje w Kenii, Tanzanii i Ugandzie i jest oddzielona od żyrafy północnej Jeziorem Wiktorii oraz rzeką Nil.

IUCN podkreśliła, że identyfikacja różnic genetycznych jest niezbędna dla ochrony i zarządzania populacją żyraf. - Im lepiej poznamy taksonomię żyraf, tym lepiej będziemy przygotowani do oceny ich statusu i wdrożenia skutecznych strategii ochrony - powiedział w rozmowie z brytyjską stacją BBC współautor raportu Michael Brown z IUCN.