Baśniowa bioluminescencja. Taniec godowy świetlików

Każdego roku tysiące ludzi zbierają się w jednym miejscu, by obserwować niezwykły spektakl. Gatunki synchronicznych świetlików występują tylko w kilku miejscach na całym świecie. Żeby je zobaczyć trzeba wiedzieć, gdzie ich szukać.

Jedynym miejscem w Ameryce, w którym można oglądać synchroniczne świetliki, jest Park Narodowy Great Smoky Mountains. Photinus carolinus to jedyny na świecie gatunek, którego jednostki mogą synchronizować swoje wzory świetlne. Pokaz ich niezwykłej umiejętności bioluminescencji można oglądać zwykle przez około tydzień na przełomie maja i czerwca w zależności od temperatury i wilgotności gleby.

Nie wiadomo, dlaczego świetliki migają synchronicznie. Jedynym z powodów może być konkurencja między samcami - każdy chce zaświecić pierwszy. Drugą hipotezą jest to, że samce biorą udział w swoistym konkursie i kiedy migają równocześnie umożliwiają samice lepsze porównanie.

Synchronizacja odbywa się w krótkich seriach, które kończą się okresami ciemności.

Co prawda inne gatunki świetlików nie potrafią się zsynchronizować, jednak ich światła również przybierają charakterystyczne wzory. Rozbłyski pojawiają się w częstotliwości od 5 do 8 sekund, będąc częścią rytuału godowego tych owadów.

Każdy gatunek ma swoją charakterystyczną konfigurację, która pomaga im się rozpoznać. Zwykle światło ma zielonkawo-żółtą barwę, ale jest także gatunek świecący na niebiesko. Samce błyskają podczas lotu, a bezskrzydłe, stacjonarne samice odpowiadają tym samym.

Świetliki są chrząszczami. Dojrzewanie zajmuje im od jednego do dwóch lat, aby cieszyć się dorosłością tylko przez 21 dni. W stadium larwalnym żywią się ślimakami i małymi owadami, natomiast po przepoczwarzeniu rozpoczynają dożywotnią głodówkę.

Nie są to jedyne organizmy, zdolne do bioluminescencji. Istnieją także gatunki świecących grzybów, ryb, krewetek, meduz, planktonu, robaczków świętojańskich, komarów, ślimaków i skoczogonków.

Świetliki łączą w swoich odwłokach utlenioną lucyferynę z lucyferazą. Dzięki wydajnym reakcjom chemicznym uwalniają się cząsteczki światła z niewielką lub zerową emisją ciepła - niemal 100 procent energii uwalniane jest jako światło. Dla porównania - żarówka wytwarza tylko 10 procent światła i aż 90 procent ciepła.

Autor: ab/mk / Źródło: nps.gov, firefly.org