Amarylis – uprawa i pielęgnacja 

● Różnicą między amarylisem a hippeastrum jest pora kwitnienia – amarylis zakwitają późnym latem, a hippeastrum na przełomie zimy i wiosny. ● Kwiaty amarylisu intensywnie pachną i mogą występować w wielu kolorach. ● Najczęściej spotykany jest amarylis biały. ● Amarylisy nie są roślinami trudnymi w uprawie, jednak trzeba wiedzieć, co zrobić po przekwitnięciu kwiatu.

Amarylis to roślina ozdobna, którą można uprawiać zarówno w ogrodzie, jak i w doniczkach. Kwitnie późnym latem tworząc duże, lejkowate kwiaty o intensywnym zapachu. Łodygi rośliny osiągają 30-60 centymetrów wysokości i mają fioletowe zabarwienie. Na szczycie jednej łodygi może zakwitnąć nawet 12 sześciopłatkowych kwiatów tworzących skupisko. Z cebulki amarylisa, poza łodygami, wyrastają także podłużne, językowate liście – często dopiero po zakwitnięciu rośliny. Wielkość cebuli amarylisa wynosi od pięciu do dziesięciu centymetrów.

Najczęściej spotykany jest amarylis biały, jednak roślina ta może występować również w wielu innych kolorach, np. różowym, purpurowym i czerwonym.

Cebule amarylisa są trujące dla ludzi i zwierząt. Spożycie tej części rośliny może wywołać duszności, wymioty, biegunkę i podrażnienie błon śluzowych.

Uprawa amarylisa w ogrodzie wymaga znalezienia roślinie zacisznego, ciepłego stanowiska z dostępem do promieni słonecznych. Najlepszym czasem na posadzenie tej rośliny jest późna wiosna – sadzenie jesienią lub wczesną wiosną może narazić cebulę amarylisu na przemarznięcie. Gleba pod sadzonkę powinna być żyzna i przepuszczalna, umiarkowanie wilgotna i posiadająca dużą dawkę materii organicznej, np. kompostu. Najbardziej pożądany odczyn pH wynosi 5,5-6,5 (lekko kwaśny).

Cebulkę amarylisa o średnicy 10-15 centymetrów należy umieścić w podłożu na głębokości ośmiu centymetrów. Szyjka cebulki powinna znajdować się na równi z podłożem. Jeśli chcesz posadzić kilka kwiatów amarylisa, pamiętaj o zachowaniu odstępów między sadzonkami, które powinny wynosić około 30 centymetrów.

W przypadku domowej uprawy amarylisa, warunki glebowe muszą być podobne, do tych zapewnionych w hodowli ogrodowej. Dobrze sprawdzi się w tej roli podłoże uniwersalne z dodatkiem torfu. Gleba powinna być stale lekko wilgotna, jednak w czasie kwitnienia można podlewać roślinę bardziej obficie.

Najlepszym stanowiskiem dla doniczkowego amarylisu będzie południowy parapet, gdyż roślina bardzo łaknie światła. Słońce jest również niezbędne do zakwitnięcia amarylisu.

Amarylis kwitnie najczęściej od sierpnia do września. Jeśli zastanawiasz się, jak pielęgnować amarylis żeby zakwitł, to wystarczy, że zapewnisz mu dostęp do światła i w okresie wegetacji zasilisz roślinę wieloskładnikowym nawozem do roślin kwitnących. Amarylis po przekwitnięciu powinien odpoczywać minimum sześć tygodni – to znacznie zwiększy szanse na ponowne zakwitnięcie.

Jeżeli pierwszy raz masz styczność z uprawą tej rośliny, musisz wiedzieć, kiedy przestać podlewać amarylis. Z końcem września lub na początku października amarylis wchodzi w okres spoczynku. Należy wtedy zaprzestać podlewania rośliny i pozwolić jej obeschnąć. Suche kwiaty i liście należy usunąć, a cebulkę amarylisu wyjąć z gleby, oczyścić i umieścić w doniczce z warstwą drenażu (np. piasek i torf). Górna część cebulki amarylisu po przekwitnięciu powinna wystawać ponad powierzchnię podłoża. Amarylis po przekwitnięciu należy przechowywać w chłodnym, ciemnym pomieszczeniu w temperaturze około 10 st. Celsjusza.

ZOBACZ TEŻ >> Difenbachia – uprawa i pielęgnacja