Weszli do schronu w pobliżu Kaponiery. Wybudowali go Niemcy, miał chronić przed nalotami aliantów

Schron znajduje się w Poznaniu przy ulicy Słowackiego. Korytarze ciągną się 1,20 m pod ziemią. Poznańska Grupa Eksploracyjna (PGE) weszła do niego w maju, jednak - w uzgodnieniu z inwestorem, na którego terenie obiekt się znajduje - dopiero teraz opublikowano nagranie z akcji. - Firma stawia tam kamienicę i w miejscu, gdzie stają pierwsze filary podziemnego parkingu, znajduje się akurat korytarz szczeliny - wyjaśnia Mikołaj Rembikowski z PGE.

OGLĄDAJ TVN24 NA ŻYWO W TVN24 GO

Z tego powodu schron przynajmniej częściowo został już wyburzony. - Ten schron był w rejestrze szczelin przeciwlotniczych, ale nie znaliśmy przebiegu jego korytarzy. Na budowie pojawiliśmy się gościnnie, pomagając jedynie w lokalizacji drugiego wejścia do szczeliny. Wejście pierwsze znajdowało się przy ulicy, zostało uszkodzone w latach siedemdziesiątych podczas budowy uzbrojenia podziemnego - tłumaczy Rembikowski.

Obecnie wejście to jest zasypane. - W uzgodnieniu z inwestorem zrobiliśmy dwa przewierty, żeby na górze nanieść, gdzie dokładnie znajdowało się wejście do schronu, bo było to istotne dla dalszych prac - wyjaśnia przedstawiciel Poznańskiej Grupy Eksploracyjnej.

Schron ma wybrzuszoną podłogę, na ścianach dookoła znajdują się spękania. - Nie wiemy, czy to od korzenia jakiegoś drzewa, czy ziemia się osunęła - przyznaje Rembikowski.

Badający schron nie znaleźli w środku praktycznie żadnego wyposażenia. Zostały jedynie fragmenty oryginalnych drzwi wygłuszonych papą i oryginalna klamra od innych drzwi, które przedzielały dwie sekcje szczeliny.

Na ścianach korytarzy były haki na kable elektryczne, co wskazuje na to, że schron prawdopodobnie miał doprowadzony prąd. W śluzie gazowej zachowały się namalowane charakterystyczne czerwone pasy. - Mamy tam ślady po mocowaniach tabliczek z niemieckimi napisami, które znajdywały się po obu stronach - tłumaczy Rembikowski.

Szczeliny przeciwlotnicze to rodzaj schronów dla ludności cywilnej, schronów niebojowych przeciwlotniczych, budowanych pod koniec II wojny światowej na rozkaz Niemców przez polskich robotników przymusowych dla ludności niemieckiej zamieszkującej wówczas Poznań. Schrony tego typu miały zapewnić krótkie przetrwanie ludności cywilnej narażonej na bombardowania aliantów.

Oczywiście, można było ukryć się podczas nalotu w piwnicy. Ale one nie były tak bezpieczne jak szczeliny. - Bezpośrednie trafienie niszczyło budynek, zniszczyłoby też schron. Ale te budowano w taki sposób, aby zminimalizować ryzyko bezpośredniego trafienia. Korytarze schronu miały pozałamywany przebieg – tłumaczy Rembikowski.

Tego typu schrony budowano najczęściej w parkach i na skwerach. W czasach wojny były ogólnodostępne. - Każda osoba widziała, gdzie szczelina jest, była odpowiednio oznakowana – wyjaśnia.

Wszystkie były do siebie podobne. – Były budowane według wytycznych, które pojawiły się w 1944 roku. Były dokładne instrukcje. Tak jak składamy meble z Ikei, tak Niemcy dokładnie opisali, jak ta szczelina ma być zrobiona – mówi Rembikowski.